دووه زخمونه

دووه زخمونه  
لیک: بشرمل ناصر
 د ښوونځى مخي ته ګڼه ګوڼه وه  ، کله چي ښوونځى رخصت شوه ماشومان يو يو دباندي خواته ګوري چي چادونه شوې ده او که بله ستونځه  به وي ـ هريو کوښښ کوي چي يو کس له مخه شي هغه نور به ورپسي شي ؛دانقلابي په نوم يو زده کونکى و دښوونځى دروازه يې خلاصه کړله او لومړى راووتلى وښوونځى ته نژدې کوڅې ټوله دساتونکو له خوا بندي شوى وې ؛ چي نا اشنا کس به يې په دې لاره نه پرېښودلى خو انقلابي يو ځرک هلک و په يوه بهانه يې له دوى ځان ته لاره پيدا کړه په سايکل يې ترشکرانو ونيولى روان شو دانقلابي په سايکل يو عکس لګېدلى و تر دې وخته انقلابي هغه کس ليدلى نه و ـ چي دچا عکس يې په سايکل له ډېري ميني لګولى و په لاره کي يو سړى له انقلابي پوښتنه وکړه چي دادچا عکس دى هغه ورته وويل دا يو مشر دى ، ښه ښه ته خپل درسونه وايه ستاسو ژوند به روښانه وي او  وطن سترګي دادسي ځوان نسل په هيله نيولې دي له دې وروسته انقلابي په خپله لاره ولاړ او ترکوره يې ځان ورساوه ،دانقلابي له وطن سره بې کچه مينه درلوده او تل به يې دافکر کاوه چي ورځ به راشي چي په خپل وطن کي مي درېښي اغوستې وي دخلکو چوپړته ملاوتړم تل يې دسوچونو او درونه احساس به ځوراوه
 ـدانسان په خيال کي نه راځي هغه وشي دانقلابي ورځ تر بلي په زړه کي دوطن تنده زياتېدله او يو شپې وروسته خپل پلارني ټاټوبي شنکى ولسوالۍ ته ولاړ هلته په خپله مېنه وګرځېد او له خپلوانوسره يې وليدل ، له هغوسره مشورې وکړې چي زه بايد څه وکړم تاسو په نظر څه راته پکار دي په وخت وسواداره کس ته ډېره اړتياوه يو مشر ورته وويل چي بايد پوليس اکاډمي ووايې دانقلابي دزړه خبره يې ورته وکړه له ځايه راولاړ شو چي دهغه مشر مشورې ته عملي جامه ورواغوندي سهار قومنداني ته ولاړ ؛ زه غواړم دپوليس رخصت شوه ماشومان يو يو دباندي خواته ګوري چي چادونه شوې ده او که بله ستونځه  به وي ـ هريو کوښښ کوي چي يو کس له مخه شي هغه نور به ورپسي شي ؛دانقلابي په نوم يو زده کونکى و دښوونځى دروازه يې خلاصه کړله او لومړى راووتلى وښوونځى ته نژدې کوڅې ټوله دساتونکو له خوا بندي شوى وې ؛ چي نا اشنا کس به يې په دې لاره نه پرېښودلى خو انقلابي يو ځرک هلک و په يوه بهانه يې له دوى ځان ته لاره پيدا کړه په سايکل يې ترشکرانو ونيولى روان شو دانقلابي په سايکل يو عکس لګېدلى و تر دې وخته انقلابي هغه کس ليدلى نه و ـ چي دچا عکس يې په سايکل له ډېري ميني لګولى و په لاره کي يو سړى له انقلابي پوښتنه وکړه چي دادچا عکس دى هغه ورته وويل دا يو مشر دى ، ښه ښه ته خپل درسونه وايه ستاسو ژوند به روښانه وي او  وطن سترګي دادسي ځوان نسل په هيله نيولې دي له دې وروسته انقلابي په خپله لاره ولاړ او ترکوره يې ځان ورساوه ،دانقلابي له وطن سره بې کچه مينه درلوده او تل به يې دافکر کاوه چي ورځ به راشي چي په خپل وطن کي مي درېښي اغوستې وي دخلکو چوپړته ملاوتړم تل يې دسوچونو او درونه احساس به ځوراوه
 ـدانسان په خيال کي نه راځي هغه وشي دانقلابي ورځ تر بلي په زړه کي دوطن تنده زياتېدله او يو شپې وروسته خپل پلارني ټاټوبي شنکى ولسوالۍ ته ولاړ هلته په خپله مېنه وګرځېد او له خپلوانوسره يې وليدل ، له هغوسره مشورې وکړې چي زه بايد څه وکړم تاسو په نظر څه راته پکار دي په وخت وسواداره کس ته ډېره اړتياوه يو مشر ورته وويل چي بايد پوليس اکاډمي ووايې دانقلابي دزړه خبره يې ورته وکړه له ځايه راولاړ شو چي دهغه مشر مشورې ته عملي جامه ورواغوندي سهار قومنداني ته ولاړ ؛ زه غواړم دپوليس اکاډمي ووايم هغه خوشاله شو په خپله يې عاريضه ور وليکله دپوليس اکاډمي ته يې معرفي کړ انقلابي سبا دمسافري جامي واغوستلې او روان شو  کله چي هغه ځاى ته ورسېدئ له خلکوسره  نااشنا دى سهاردرس ته ځي او ماځيګربېرته خپل استوګن ځاى ته راځي دمسافري سړې او تودې شپې يې تېرولي د ژوند ګهړۍ چاته انتظار نه کوي په انقلابي دباد په څېر داوختونه تېرشو د ژوند هغه ارمان يې چي له وخته يې درلود دمهاجرت په دعا کي قبول شوى و دانقلابي دستړي درس دوره پاى ته ورسېده دخپل کلي په لور يې مخه وکړه ،دملګرو له خوا ګلونه ورپه غاړه شو اوسوګنديې وکړ چي په اولادبه حرام نه خورم په ايمان سره به وظيفه اجراکوم دوطن هربچى به دخپل اولاد خيبر او اسما په رنګه ګڼم په انقلابي خيبراو اسما ډېرګران و دوى په خاطريې له هر چاسره ښه چلند کاوه چي سبا څوک پېغور ورته ورنه کړي چي پلار مو يوزور واکى دى انقلابي له تعليم سره شوق درلود ، خيبر اواسما يې په يوه خصوصي ښوونځى کي شاملي کړې هغه دواړه ډېرځيرک و له درس يې مينه درلوده او په ماشوتوب کي په اخلاقو سمبال و چي کله به ښوونځى ته راتله دکورمخ ته به موټر ورته ودرېدى او ښوونځى ته به يې راورسول او خپل کورته به يې بېرته وړل دموټران هم مينه ورسره وه ، دمور او پلار به يې ډېره باندي تلوسه وه يوه ورځ په کلي کي چاودنه وشوه دخيبر له کتابو ډکه بسته دکور په غولي کي پرته وه

بېرته شاته