(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

تصور

زه یم ناست ځان له جانان یو تصور کښې جوړومه
کله یې سترګې تورومه، کله یې شونډې ښکلومه
 
زه یم ناست د غم په هار کښې د رڼا بڅری پییمه
خم د رنګ کښې لا خمار شته زه ترې لپې ډکومه
 
د سخی ګوتو دې ځار شم څنګه ښکلی ویش دې وکړو
زه یو څاڅکی خو ځیګر کښې دریابونه ګرځومه
 
زر او زور او تخت دې واغشت، خیشت ، نظر او خیال دې راکړه
دسرو په سور طوفان کښې دې کړه ډوبه لوږه طمعه
 
دا یو غم د ویشه پاتې چرته پټ تیاره کښې ناست وه
ورو ورو پټ مې زړه له راغی لکه مار د ښکار په طمعه
 
په دې هر څه دې رضا یم د لالونو زرو خانه
غم څه مرګ مې هم قبول دی په خندا یې قبلومه
 
دا خو تا اور اورکی یو د سرور ما ته بخښلی
ځکه زه دې تور محل کښې خپل خوبونه بلومه
 
خلق وایې لاړ بوډا شو غنی خپلې مستۍ وخوړ
زه یم ناست د  یار ویښتو کښې د نرګس ګلونه ږدمه
 
مرګه ځه چرته  ورکیږه زه لا نه یمه وزګار
خم د رنګ کښې لا خمار شته زه ترې لپې ډکومه
شاعر : غنی خان
ترتیب کونکی : عبدالقادر مسعود
***********
-
بېرته شاته