ښكلى
محمد نعيم كاكړ
ښكلوته مه وركو زړه،زړه هغه چاته وركړه
چه يې پيدادى ښكلى زړه هغه باچاته وركړه
چه ښكلي ښكلي ترې زاريږې د جهان سردار دى
مينه د هغه سره ښايې زړه پيشوا ته وركړه
چه پيدا كړى رب دنيا ده ښكلي ښكلې مخ نه
په عشق كښې ژاړه زړۀ د هغسي آشنا ته وركړه
چه كائينات يې په بار بار د عشق نعتونه وايې
نوره د مينه نازولې د مولا ت وركړه
كه د زړګى ټوټه ټوټه شې د جانان په مينه
ديداريې غواړه ځوابونه دى دنيا ته وركړه
كه د مانۍ او د بنګلوو وطن وې ځې به اخِر
د زړګې مينه نعيمه! مُصطفا ته وركړه