(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

شپیلۍ مې نه وه ،ژمی راغی

شپیلۍ مې نه وه
 کله څی خوب ته مینه راغله٬بړستن مې نه وه
 کله مې غږ په انګازوشو٬شپیلۍ مې نه وه
 په ساړه ژمی کښې وم تود زه٬دمینی په اور
 له پاسه واوري اوریدلي٬کوټۍ می نه وه
 ماته زړګۍ مدام ویل څې٬تود یم په مینه
 په یخه شپه کښې خلاص ګریوان وم٬تڼۍ مې نه وه
نه پوهیدم څې زه په خپله٬کوم لورته ځمه
نیمایې لارکښې پښوته ځیرشوم٬څپلۍ مې نه وه
لیونی تلم مینې کړم مخکې٬دمینی اورته
په سره انګارکښې ولویدمه٬سپرغۍ مې نه وه
یخ اسویلۍ مې رانه ووت٬دمینې غیږکښې
ناڅاپه ویښ شوم په کیڼ اړخ زه٬تنکۍ مې نه وه
 
ژمی راغی
منی لاړه سړو پیل کړلي ناري
ژمی راغی په تن نه لروجامي
د کمیس د ګریوانه تڼۍ شکیدلي
نوي نه شوي دا زمونږ دپښو پڼي
سرګردانه یو وطن کې یخ وهلي
تاوده ګرځي پردي کاندی ننداري
دیتیمو٬کونډو میندواوښکي څاڅی
په مخ راغلی ان له سترګوڅوګیلي
لاړي والوتي تودواوبوته زاڼي
مونږه ناست یوو تیرو یخي څیلي
جګړی ړنګ کړتود کنډرله پلاره پاتی
په مونږ اوری یخي واوري شوي خوري
 امرالدین سرحد
-
بېرته شاته