د وطن د مور اولاد
مسلمان که مې دی سپین د دواړو سترګو
نو هندو مې دې د دوو سترګو تور
د سني او دشیعه توپیر مې نه موند
ټول جهان مې پسې وکوت کور په کور
هزاره، ترکمن، بلوڅ، پشتون اوزبک
پنځه ګوتې؛ د یو لاس دي د سوک زور
پشه یي، نورستاني او قزلباش هم
دي زامن د افغان پلار، افغانې مور
په جملو او کلمو کله بیلېږي؟
ده پښتو د دري ژبې سکه خور
د تاریخ د معلم نوی سبق دادی :
چې پرون دې وو تربور، نن د دی ورو
که مې وینه په رګو کې پښتنه ده
هر تاجیک ګڼمه خپل سکنې ورور
د وطن د مور اولاد یوو بې توپېره
یو مو ژوند دی، یو مو مرګ او یو مو ګور
دښمنان مو بیلوي او جنګوي تل
د تاریخ لاس به یې مخ کړي ورته تور
ارزي
یوه شېبه د یار په غېږه کې خوب
ښه خوږ په سل ځلې مرګونه ارزي
له موسکو شونډو نه یې خیال کې بوسه
د شوکرانو په جامونو ارزي
د تنګې خولې د خندا یو لیدل یې
د ټول جهان په سرو ګلونو ارزي
خوږې خبرې او د غږ سرود یې
په ترانو، نغمو، شعرونو ارزي
د خوب څپو کې یې د وصال تصور
د ورک فردوس په لذتونو ارزي
د صدفي غاښو یوه بریښنا یې
د (کوه نور) په خروارونو ارزي
د شوخ نظر ویشتل یې نیغ په نیغه
د یوه میېن لښکر په زړونو ارزي
د کوږ اوربل د ویښتو هر یو ول یې
د سمندرو په موجونو ارزي
د بې همتا ښکلا په مخکې یې زمری
لکه ماڼو پروت په اورونو ارزي
شاعر اسدالله زمری
ترتیب کوونکی : انجنیرعبدالقادرمسعود