اوس د هغه فلسفي څوک پاتې نه دي
سکندره هغه زوړ سړی دې هیر شو
چې کیږدۍ یې ستا له ښاره قیمتي وه
چې غرور یې ستا د لمر په رڼا غوڅ کړو
ستا له تاجه یې هنداره قیمتي وه
***
ستا په تاج یې د کاسې ګمان کولو
وی همداسې بی ارهټه پاتې ښه ده
چې یوې سترګې ته ښکارې سکندره
بله سترګه درنه پټه پاتې ښه ده
***
سکندره ستا نسب لا راروان دی
خو د هغه زوړ سړي څوک پاتې نه دي
هغه تل به چې یو سپې ورسره ناست و
اوس د هغه فلسفي څوک پاتې نه دي
***
خو یو زه یم یوه بله لیونۍ ده
چې د دې پیړۍ ځنګلو کې پراته یو
ستا د نسل او نسب له ښاره لرې
د خپل فکر په غزلو کې پراته یو
***
د تاجونو د تختونو د لښکرو
دا سپیره دنیا زمونږه خوښه نه ده
تش بدرنګه تصویرونه راته ښاي
دا ړنده رڼا زمونږه خوښه نه ده
***
دا د وینو نه لړلي سرکونه
له انسانه تر انسانه پورې نه ځي
دا شرابو نه لمدې د فکر لارې
هوش کې نه دي تر جانانه پورې نه ځي
***
د دولت او د طاقت له ښاره لرې
زمونږ ځان له یوه بیله دنیاګۍ ده
سکندره مونږه سپی ساتلی نه دی
خو کیږدۍ مو لا هم هغه پخوانۍ ده
سید شاه سعود