(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

جمال د عرفې په غونډۍ

زما د غم کېسه به کله خاتمې ته رسي
تار تار ګریوان به مې یار کله نندارې ته رسي

د اوښکو سترګې شولې وچې لارې تشې ښکاري
جانان به کله د ګریوان تشې کوڅې ته رسي

نن مې غمونه له غمونو نه شرمیږي خدایه
نن مې سلګۍ سلګۍ ژوندون بیا جنازې ته رسي

اختر به هر کالې زه لمانځمه د غم په اوښکو
دا خوشالې کله زما د غم کیسې ته رسي

محراب شهید شو د جومات زړه له غم پړک وچودید
د کوم ظالم له لاسه ورځ بې وخته شپې ته رسي

ترابه خوب وینم ( جمال) د عرفې په غونډۍ
وایې یو نیم چیرته داسې مرتبې ته رسي

مطیع الله تراب

-
بېرته شاته