نظمونه او غزلې
Sahoo Barlas
لکه د ژمي په ماښام چې تورې لړې راشي
لا يو مزدور له کارخانې نه کور ته ستړی راشي
لا یو دهقان د خان پټي نه تر جونګړې راشي
لا يو سوالګری له مالداره وريزې خړې راشي
لا یو مظلوم له ظالمانو نه درګړی راشي
لا بې ګناه قېدي زندان ته لکه مړی راشي
زما زړګيه! بس د خوږ وطن قيصه داسې ده
د اورېدو نه ده قسم دی چې ترخه داسې ده
ستر مبارز، انقلابي لارښود ملي اتل ارواښاد ''شير علي باچا''
زيبا دين دوست – کندهار
زړه مي په والله جــــــــــــانانه درد کوي
مه ځه بې له تا جـــــــــــانانه درد کوي
کومه ورځ چي ونه ژاړم ستا په غــــــم
ســـــــرې سترګي زما جانانه درد کوي
اوس چي مي زخمونه څړيکي ونيسي
هر زخم جدا جــــــــــــــــانانه درد کوي
ستا د نامه ذکر مي ډېر کـــــــــړى دئ
ژبه مي بيا بيا جـــــــــــــانانه درد کوي
دا زيـــــــــــــــبا غزل دي نظر سوې ده
شونډو کي چي ستا جانانه درد کــوي
قدرت الله لېوال - کندهار
تر هغــــــو پوري به دا سره ونه وزي
نېزه زموږ چي يې تر زړه ونـــــه وزي
د دغه وني پاڼــــــــــــــــي نه رژيږي
د دغه وني چــــــــي ريښه ونه وزي
په ښېـــــــراګانو باندي سر يې مدام
يوه دوعــــــا به دي تر خوله ونه وزي
د ښار کوڅو کي ښکلي نه ښکلوي
چي يې له سترګــو نه اوبه ونه وزي
په دې خاطر سنـــــــــدري ورو اورمه
چي ګاونډيان مو له لمانځـه ونه وزي
د هر لېوال د مــــــــــــــيني قدر کوم
دغه لېـــــــوال به مي د زړه ونه وزي
غزل:محمدحامد"اکبري"
خیال ته چی هغه راشي
زره ته می دمه راشي
ناسته په نغري ومه
یارپه نیمه شپه راشي
ماسره یی مینه ده
کورته په بانه راشي
هروخت رقیب گورمه
ستاسی په کوچه راشي
وه(اکبري)ژر راشه
هسی نه روژه راشي
هغه د راز خبری ټول عمر په زړه کی ساتم
اوتصویرونه دی دتیګو لاندی غره کی ساتم
چاته هیڅ نه وایم چی ماهم محبت کړی دی
ټولی کیسی می دیادونو کتابچه کی ســاتم
سپوږمۍ ته نه وایمه ستورو ته هم نه وایمه
لکه رباپ دی پټه ځانته په نغمه کی ســــاتم
اوس دهرچانه لری لری ځانته ځانتــه ګرځم
یواځی ته او ستا یادونه حافظه کی ســــــاتم
سیلابه ټول می په یادی یادکړی ستاشعرونه
سیلابه ګرانه هرغزل دی په سینه کی ساتم
محمد عيسى قايم – کندهار
د ديدن خواست د اسمان او که له ستورو وکــم
د خپلي ميني اظـــــــهار خپل او که له نورو وکم
زه يو ساده پاده سړى يم مينــــــــه څه ته وايي
د دې پوښتنه د رنځــــــــــــور او که له روغو وکم
يو چا مي زړه په پور اخيستى خپل زړه نه راکوي
بيا به زه څنګه اعتـــــــــــــبار په دې بد پورو وکم
جنازه زما د ارمانو باسي دا ښکلـــــــــــي خلګو
ياري د سپين، د غنم رنګ او که د تــــــــورو وکم
قايـــــــمه يار نور هېروم غم يې ډېر زور کړى دئ
باقي ژوندون به نور پر دښت د غرو پر لـــورو وکم
Formularbeginn