پښتون غزل
[02.Feb.2016 - 08:16]چي زړه راښکون مي د سلګو نشته
ستا هغه شان د موسیدو نشته
دا زۀ چي سم درته کتۍ نشمه
زما په سترګو کښي پوښتو نشته
باڼه دي ټول شي ملاتړ د نظر
چا وے یو غږ د پوښتنو نشته؟؟
ځوئ د مغل چي کړي د زړونو سره
پښتنے حق د میلمنو نشته؟؟؟؟؟
تر څو چي پيغلي حوصلي لری څوک
کمي په قام کښي د زلمو نشته
خدایه په خود شو جوړ د روح لیونے
چي ئ ښکالو د زولنو نشته
پریږده توهين دي د زنځیر مکوه
اوس خو غوغا د لیونو نشته
زلمي د نمر غوندي سر بیا کړي اوچت
ویره ئ هیڅ له غر غرو نشته
خپلو پښي ابلو ته صحرا پاکوي
ولي مقصد د بړبوکو نشته
چي مخ او زلفو د ځوئ بوئ کړو بدل
وس هغه خوند د ورځو شپو نشته
چي بهاني دِ د مسکا سره شوي
اوس مي امکان د تیروتو نشته
تل دي دا سترګو په وینا تیر اوځي
زما په سترګو کښي پښتو نشته
زلفي دي یو څه مخ دي بل څه کوي
حیف چي یو خیال د پښتنو نشته
اوس به زبان د پوښتني غواړم
قول او اقرار ئ دا لیمو نشته
ضبطه چي اوښکي درنه لاړي نشي
خوند دا خفا،د ارتینو نشته
حمزه ملت کښي دِ ځواني اوشینده
لا ورځي شپي د زړیدو نشته