(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

سمون ته دوعا

نـــــن مــــــــې زړه بـــــیــــا راډک شـــــــــو چــــــــــــې تــــــــــــا تـــــــــه وګـــــــورمــــــه پــــــــــه چــــــــــــــــغـــــــــو وژړامــــــــــــــــه زمــــــا ښـــــــايســــــتـــه ســـــــــمــونــــــــه زړګـــــــــــــــــی زمـــــــــا خــــــــــوږیـــــــږی ذهـــــــــن مـــــــې ټـــــــــــول ګـــډوډ شــــو خـــــــو زه بـــــــــې وســــــــــــــــه، یـــــــمـــه ســــــتـــا عــــــلاج نــــــــــــه شـــــم کــــوی هــــــر یـــــــــو انـــــــدام دی جــــــــــوړ دی ژبــــــــــه دې نـــــــــه خــــــــــوځــــــــــیـــږی ذهـــــــــن دې کــــار نـــــــــــــــــه کــــــــــوی پــخـــــپــــل تــــــکـلــــــــیـــف ويـــلـــــــــو چــــــــــــې دی تـــــــــــــوان نــــــشـــــتـــــــه زه هـــــــم خـــــــو نــــــه پــــــوهـــــــیـــــــــږم چې ســــتــا پـــه کـــــوم ځــــــای درد دی زمـــــا ښـــــــايســـــتـــــه ســـــــمــــــونــــــه کـلـــــــــــــه مـــــــــــــــې زړه راډک شـــــــی چـــــــې د هــــــــــمــــــځــــــولــــــو ســـــــره لــــوبـــــــی تــــــه ولــــــــــی نــــه کـــــــــړی پــــــه کــــــور کــــــې مـــــنـــــډی وهــــــی ځـــان دی کـــړو ســـتــړی ســــتـومــــــان نــــــــــه ئـــــــــــې د ولـــــــــوږی خــــــــــبـــر نــــــــه ئــــــــــې د تــــــــــــنـــــــــدی خــــــبــر چې تـــکلـــــــــیـــف راشــــــی پــــــه تــــــا پــــــــــه ژړا چــــــــغـــو ســــــــــر شـــــــــــی ســــــــــتـــــــــا د ژړا انــــــــــــــــــــګــــــازی ســــــــــتـــا مــــــــور اوپــــلار ته ورځـــی خـــــــو وس ئـــــــې نـــــه رســـــــــیـــــــــږی هـــــر څــــــــه پــــــــه زړه تـــــــــــیـــــــــروی ســـــــتــا مــــــاشـــــــومـــــوالــــــی زمـــــا لـــــــکــــــــــــــه دا نـــــــن یـــــــــادیـــــــــږی تـــا بــــــــــــه خـــــــــنـــدلــــــــــی راتـــــــــــه تـــــــــا بــــــــــه نــــــــڅـــــــــــا کـــــولـــــــــــه په میــــــــــــنـه میــــــــــنــــــــه بـــــــــه تــــــه رالـــــــــــــویـــــــــــــــــدلـــــــــــــی راتــــــــــه مــــــا هــــــــــــم ارمــــــــــان لـــــــــــرلـــــــــو چـــې تـــه بــــه کـــلـــــــــه کـــــــــرځـــــــــــی خــــــــــــــبـــــــــــری کـــــلـــــــــــــه کــــــــوی مـکــتـــــــــب تـــــه کلــــــه بــــــــــه ځـــــــی دا بــــــــــــه د خــــــــــــــدای رضــــــــــــا وه ارمــــــــــان پـــــــوره مـــــــې نـــــــه شــــــو ژونــــــد نــــــاکـــــــــرار شــــــــــــو زمـــــــا زمــــا ښــــــايـــــســـــتــــه ســــــمــــونـــــــه بــــــــــس د الله دربــــــــــــــــار کــــــــــــــــې دغـــــــه یـــــــــو ســـــــــوال کـــــــوومـــــــه چـــــې رب دی جــــــــــوړ کـــــــــړه راتـــــه پــــــخــــــپــــــل حــــــکــــمــــــت او کــــرم زمـــــونـــــــږ پــــه وس کـــــــې نـــه ئـــــــې ســــــتــا جــــوړیــــــدل ســــــــمــــــونـــــــه خــــــــــــــو د الله پـــــــــــــــه در کـــــــــــــــې کــــمــــی د هـــیــــڅ شـــی نــــه شـــــــتــــه چـــــــې پــــــه تــــــا ورحــــــــــمـــــیــــــــږی ژبــــــــــــه دی وچــــــــــــــلـــــــــــیـــــــــــــږی چـــــــــــــې کـــــــــــــــــړی خـــــــــــــبـــــــــری پـــــــــخــــپــــــلــــه ژبــــــــــــــه وکـــــــــــړی شـــکــــــر ګــــوزار بـــــــــه د خـــــدایـــــــه پـــــــــه څــــــو څــــــــــــو واره شـــــــــمــــــه زمـــــاښـــــــایـــــــســـــــته ســـــمـــونــــــــه الله دی جـــــــــــوړ کــــــــــــړه راتــــــــــــــــه
-
بېرته شاته