زه خوشال ستا
[11.May.2018 - 08:54]ارمغانِ خوشال خټک بابا رحمخ - ۴۸۴
ـ
راته مه وایه، په تا ږو
چې په تا نه ږو، په چا ږو؟
ـ
تهٔ زما د سترګو تور یې
په دا تورو سترګو ستا ږو
ـ
مخ دې ورځ، زلفې دې شپه دي
په سبا ږو، په مَسَا ږو
ـ
په جهان کې مې ځان تهٔ یې
نه چې نور په تا جا نا ږو
ـ
یاد مې تهٔ یې په خاطر کې
هر زمان، په خپل مَولا ږو
ـ
ستا د پښو خاورې توتیا دي
چې ما ستا په خاکِ پا ږو
ـ
تمنا لرم ستا ډېره
په دا خپله تمنا ږو
تر خندا پورې دې هېڅ دي
لال او دُر ستا په خندا ږو
يار خو ستا يم، د چا نه يم
زه خوشال ستا په لقا ږو
ـ
ږو = قسم، سوګند، لَوړه، په خدای
مَسَا = ماښام
جا = ځای
توتیا = یو ډول درمل (دارو) چې د سترګو لپاره وي
لقا = ۱) مخ، څېره، شکل ۲) ديدن، ملاقات، ليدنه