غزل
[24.Apr.2019 - 10:18]
ستا په جبين چې دا په کومه ګناه خال قېدي د؎
زړه به يې وچوي ښاريه کښې کلي وال قېدي د؎
ستا لېونې ستا د اوږدو زلفو د ټال قېدي د؎
تانه قربان د؎ خو د شپو ورځو په جال قېدي د؎
هغه چې ته به يې جواب کښې په انکار واړوې
زما په شونډو لا تر اوسه هغه سوال قېدي د؎
زه په يو داسې بې رونقه ښار کښې ژوند کومه
چرته چې هر يو تصور ستا د جمال قېدي د؎
هغه تصوير چې رادې کړو خو بيا دې وتروړلو
هغه تصوير زما د ذهن په دېوال قېدي د؎
دلته ارمان په هره لاره کښې لوټ شو؎ ښکاري
دلته شعور د هر ملګري د بنګال قېدي د؎
دلته د امن تشريح داده چې اظهار مه کوه
دلته په فکر پابندي ده دلته خيال قېدي د؎
په دغه کلي کښې اقباله! د بادار په غوجل
زما د چم د يوې کنډې جينۍ لال قېدي د؎
اقبال مومند