(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
غزل مـه ليکه
زمـا د خــوږ زړګـی ارمـانــه تـه غــزل مـه لـيـکــه راشــه تـه تـیـر شــه د خــفــګـانــه تــه غـزل مــه ليکـه چـې دی رسـوا د تــورو زلـفــو پـه ټــال وځــنګلى د تــورو زلــفــو بــنـديــــــوانــه تــه غــزل مـــه لـيـکـه چـې مـې دا سری شونـډی دا ستا پـه انـنګو پریوتـی زمــا د اوښــکــو قــدردانـه تــه غـزل مـــه ليــکـه د خــلکـو سـترګــی در پــسی دی د نـظره بـه شـى لوګی لوګی شـمـه لـه تـا نـه تــه غــزل مــه لــيـکــه دا فـاصـلـی زمـا او ستـا پـه منـيځ کـې چـا راوستی د بـيلـتون خـونه دی شی ورانه ته غـزل مه ليـکـه نن د پـښتـون قـامی وحــدت زیـری خـو تـا راوړ ی ای نسیم ستوریه پــه مـا ګـرانـه تـه غـزل مـه ليـکـه
-
 بېرته شاته |
