(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
غزل
دردونه تنهــــــــايي به هر وخت وينې په سفرکې همـــدغه لېــــوني کړي ځينې،ځينې په سفرکې په څوکودچړو به څوک ويده شي مجبـــــوري ده نه کټ شتـــه ،نه بالښت اونه قالينې په سفرکې نه لار شتــــــه نه منزل شته نه هغه سيوری دزلفو دا څـــــــومره شوم يوازې ستا د مينې په سفرکې دردونه تنهـــــــــــــــايي اوستايادونه مې ملګري هدغـــــه زندګي او ژوندشېرينې پـــــــــه سفرکې يوڅوک راته دعاکړي هر لمانځۀکې اې جاوېده يو څوک راته تړون کوي د مړينې پــــــــــه سفرکې
رالېږونکئ: رفيع الله مندوخېل
[email protected] -
 بېرته شاته |
