(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
د وطن حال
حفیظ الله خالد
هرښوونځی چی په وطن کې نن سوځیږي زړه می اور واخـلی هـــډونه می ویلیږي هرانسان چی د جنګونو قـــرباني شـــي دا ماشــوم زړګئ می وینو کی لمبیږي چې د ولږې نه انسان هلته واښه خــوري څنـګه ستوني نه به زمــا ډوډئ تیریږي چی د کنډو ړندو حــال نه بـیا خبــر شم د هغوي په بیوسئ می زړه ځــوریږي خو چی واورم بیا وطـن کی ارآمی ده زه ارآم شم د زړه بــڼ می زرغــونیږي چی دخلکو په څیرو کې خوشحالي وي د خـالد د هیلو ګـــــل نورهم غــوړیږي
-
 بېرته شاته |
