(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

03.09.2020 غوره لار

[03.Sep.2020 - 15:28]

تر ټو لو غِوره لار

لیک: سید عبیدالله نادر 

یوه شیبه سر په خپل ګریوانه  کې ښکته کول ، او خپل حال او ماحول باندی ژور سوچ کول

انسان ته دعاجزئ د پوهیدو او درک مو قع برابروی . او دانسان په مافی الضمیر کې بدلون

راولي د یو ټکي د معني په رسیدو او پو هیدو سره انسان ټکان خوری او د غفلت له خوبه

راویښیږي او د انسان په روحیاتو ژور اثر کوی خکه د روحی قوت د اخیستو سره د اعمالو بد لون

ضروری دی . داسی کله کله په خپل حال نظر کول تر ټو لو غوره لار ده .

کله کله په خپل عجز باندی نظر

په حالت د هر انســـان کوي اثر

بزرګــــــانو لدې لارې نه هر کله

په حــــــریم د ولایت ، کړی ګذر

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

ژور سوچ

بهار وو ، او دګلونوموسم ،تر هغه ځایه چې نطر ورتله ،ښکلا وه ،سمه او غر په رنګین ګلونو پوښلي وو ،درویش چې د دیواله اړخ ته ډډه لګولي او دي ورشو ته مخامخ ناست وو، سر یی په ګریوانه کې د ننه کړی وو،لاروی چې پرې د تیریدو په حال کې وو ،ور ږغ یی کړ:درویشه!سر د ګریوانه څخه راپورته کړه چې ګلونه او ګلزار ووینې ،درویش ووییل:سر په ګریوانه کې د ننه کړه چې د ګلونو خالق ووینې.  

د فارسی ادبی پارچو څخه ژباړه

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

 

د افسوس عالم               

سپین ږیرۍ بوډا چې ملا یی کړوپه وه ، او په رپانده لاسونو کې یي لکړه وه په لاس ،سر یی ښکته نیولی ،او دوه د لټون سترګي یی د ځمکي په لور ښخي کړي وي ، تا به وییل چې ګوندی څه لټوي ، او په ژور سوچ کښی وو ډوب ، یو ځوان هلک لاروی چې تر څنګه یي تیریده ، نو د ټوکې په انداز کې یي ورته وییل : با با په خاورو کې څه لتوې؟  با با په انتباهي انداز کې ورته ووییل :د افسوس په یو عالم کې لټومه مي ، په خاورو کې ځواني ،

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

یو قدم تر بهشته  

درویش چی په فلسفی سو چونو کې ،ددنیا د غوغا او شر و شور څخه لیری ، په یوګوټ کې ناست وو ، او په روښانه زړه رڼو او پرانستلو سترګو  یي د دنیا په چارو سوچ کاوه ،او په ژور سوچ کې ډوب وو چې د درویشانو خاصه ده . یو تن د روښانه زړه خاوند او د حقایقو پلټونکی چی پرې تیریده ،په صاحبدلانه انداز کې یي ترې و پوښتل : درویشه ! تر بهشته څومره لار ده ؟ درویش وویيل یو قدم . سړی هک حیران شو . ویيل یي څرنګه ؟ درویش وویيل که دي یو خپه په نفسانی او شیطانی خواهشاتو کېښوده نو په یقین سره دا   بله خپه دي په جنت کې ده .

سید عبیدالله نادر                                                

»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»

 

د فارسی حکایاتو څخه په پشتو ژباړه

ژباړن :سید عبیدالله نادر

حکایت دی چه وایي یو پادشاه یو  درویش او فقیر،بی ګناه زنداني کړخو د شپی یي خوب ولید .چې غریب زنداني بی ګناه دی .پادشاه دستور ورکړ او زندانی یی خوشي کړ او هغه یی ځان ته رووغوشت او ډیر یی نوازش کړ . او هغه ته ووییل چی زما نه یو حاجت وغواړه ، درویش وویل : هغه خدای چې په نیمه شپه کې یی ته د خوبه راویښ کړي ،ترڅو ما آزاد کړي ،او تا ته یی د عبرت ټکان درکړ ،دا ډیره د نامردۍ خبره ده ، چې زه د هغه درګاه پریږدم ، او د بل چا له درباره څخه څه وغواړم .

«««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««««

د فارسي د مطالبو څخه په پښتو ادب کې اغږلي ، اوښکلی زیاتون سره

هغه سرنوشت چې مونږ هم په کې مسوول یو

نور می د خپل ځانه څخه بدي راغلي ، چې د سړک د غاړې ناست ماشوم ته می خپل بوتونه وویستل او په ډیر لويي ، او باداری آواز می ورباندی ږغ وکړ . چې هلکه ښه یي رنګ کړې ، هغه ماشوم راته ووییل: کا کا جانه غم مخوره داسي به یی درته تور کړم لکه دا خپل سر نوشت ،هماغه وو چې په یوه ژوره اند ییښني کې یی پریشودلم ،او ډیر د عبرت ټکان يي راکړ . ځکه مخامخ یي د خپل سرنوشت مخي ته ودرولم .هغه سر نوشت چې مونږ هم په کې مسوول یو 

..................

د زړه آواز        

یو اوچت غـوندی پرواز وم ، خــو چــا ونه لیدم

د دردمــــنو د زړه راز وم ، خـــــو چا ونه لیدم

د زمان له ســترګوپټ ، د دنـــیا په یوه ګوټ کې

معرفـت د ورشـــــو باز وم ، خــو چــا ونه لیدم

په وینا کې می د درد ، د هر چا وو ، د زړه درد

صاحبدل غوندی همراز وم ، خــــــو چا ونه لیدم

عاجزۍ اوښکي می تل رواني دي ، له ســــترګو

یو لمبه د ســـوز و ګداز وم ، خـــــو چا ونه لیدم

د زړه دردونه ویني ، دردمن می په ویــــــنا کې

د هر چـــــــا د زړه آواز وم ، خو چــــا ونه لیدم

مست شانی یو ســـــازوم ، له ځنګلونو وم ،وتلی

په تارونو کې ، شـــــــهباز وم ، خو چا ونه لیدم

څوک په قدر زما پوه نشول ، دې ماحـــــول کې

د پردې بېرته شاته