(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

دتوری شرنګ، دځنګله هوسی

ګونګوسی

که دا رښتیا شی
نن آوازي دي
اوس ګونګوسي دي
لږ څه راورسته
مونږته اوس وایې:
٬څی
دغه شپي
دغه تیاري
دغه اوښکی
دغه چیغي
وایی څی ژر به
شپي به رڼا شي
تیاري تر شا شي
اوښکی به وچي
چیغی به هم ژر
دشونډومینځ کې
موسکا موسکا شی
که چیری خلک
په جوماتو کې
په کلی کور کې
که شمله غواړی
غټي پګړی کې
دمښورو
په سرداری کې
نو اوس راغونډشي
موده لږ پاتی
غږونه جیګ کړي
وطن ٬وطن دی
هم دپښتون دی
هم دتاجک دی
هم هزاره دی
هم دترکمن دی
هم دازبک دی
هم دبلوڅ دی
هم پشیې دی
دوي یو تربله
ان په ښادی کې
شونډی موسکا وي
ټول دوي په غم کې
هم په ژړا وي
دی خدای لپاره
ګوري وخت لنډ دی
ګریوان ته سر کړي
دښمن نژدی دی
هم په خندا دی
هم په ژړا دی
تاسی ته ګوری
څنګه ښوریږي
څنګه جوړیږي
خوځښت موجوړکړي
غورځنګ غورځنګ شی
لاسونه ورکړي
وطن لپاره
لږ څه بیدارشي
لږڅه هوښیارشي
وطن ٬وطن دی
دهرافغان دی
 

دتوری شرنګ


دی ملک کې دافغان دتوری شرنګ دی
همدا ده څی دښمن دلته په تنګ دی
دا شاړي شاړي ځمکي دغه غرونه
اغزیې زخمی کړي دي لاسونه
اغزي زمونږ دخاوري هم یوزنګ دی
همداده څې دښمن دلته په تنګ دی
روښانه مو تاریخ ددی وطن دی
پوه شوی کلی کورکې هرپتمن دی
هربوټی دوطن په وینورنګ دی
همدا ده څی دښمن دلته په تنګ دی
میوند به درته ووایه میړانه دافغان
انګریزهم صفت نه کاندی دځان
کیسه یې اوریدلی څی داجنګ دی
همدا ده څی دښمن دلته په تنګ دی
راځی څی وطن وژغوروله جنګه
آباد به یې وساتو کړو به یې ننګه
یووالی مو ویاړنه دوطن دی
همدا ده څی دښمن دلته په تنګ دی
 
 
دځنګله هوسی
 
پټه پټه شرمناکه
یوي وړی هوسی کتل
په ښکلو ښکلو سترګو
لمړی به یې لیدل
په تنګو سرو سوګمویې
واړه بوټي بویول
اوبیرته به یې غاړه
پورته جیګوله
ښوروله
ټیټوله
دځنګله ښکلی فضا هم
آزادی یې
دی هوسی ته
تخنوله هڅوله
دابله دنیاګی وه
عجیبه هم جونګړه
آزاده هم بی حده
هغه پی نازیدله
لکه وړ ماشوم زانګوکی
څی اوږد ټال کی ښوروي
همداسی سوچ می لاړه
په فکر دانسان شوم
څی ولی؟
وژنه کړی بی حده
سولی او ژوندون ته
نه لاره نه رڼا
نه په شپه نه په صبا
ان ځنګله کی
هم هوسی ته
ارام خوب
ارام کتل
ارام لیدل
نه لوروي
نه هڅوي
په ځنګله کی
وحشی ګامونه
توري لومی
دبیرحمه ښکاری
په تورو لاسو
په غضبی تصور
ځنګله کی ټول تروي
لکه څی ما ورته کتل
دغی تنکی هوسی ته
تریدیلی لږ څه شانته
دپسرلی ښکلی ځنګله کی
ښۍ خواته
کیڼ خواته
بی باکه
او له ډاره
معصوم زړه یې
په نری غږ
رمباړي یې وهلي
خوپه دی پوه شوم
فال می رښتیا شو
څی دامانا لری اوس
وړی هوسی د ژوند دمینی په خاطر
داسی ویل:

دازما دنیاګی
دازما د ښکلو ونو
دځنګلونو دشنیلیو
معطربوي
مه تریخوي
شین شنیلی
دونو دپاڼو شڼهار
مه چپوي
دژوند جونګړه
مه ورانوي
مه سوځوي
څانګی نری تنکی
مه پری کوي
شنیلی دمځکی په مخ
مه وچوي
اوبه ورکوي
او دمینی زړه وهڅوي
امرالدین سرحدSarhad Amruddinan

بېرته شاته