(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

تصور

زه یم ناست ځان له جانان یو تصور کښې جوړومه
کله یې سترګې تورومه، کله یې شونډې ښکلومه
 
زه یم ناست د غم په هار کښې د رڼا بڅری پییمه
خم د رنګ کښې لا خمار شته زه ترې لپې ډکومه
 
د سخی ګوتو دې ځار شم څنګه ښکلی ویش دې وکړو
زه یو څاڅکی خو ځیګر کښې دریابونه ګرځومه
 
زر او زور او تخت دې واغشت، خیشت ، نظر او خیال دې راکړه
دسرو په سور طوفان کښې دې کړه ډوبه لوږه طمعه
 
دا یو غم د ویشه پاتې چرته پټ تیاره کښې ناست وه
ورو ورو پټ مې زړه له راغی لکه مار د ښکار په طمعه
 
په دې هر څه دې رضا یم د لالونو زرو خانه
غم څه مرګ مې هم قبول دی په خندا یې قبلومه
 
دا خو تا اور اورکی یو د سرور ما ته بخښلی
ځکه زه دې تور محل کښې خپل خوبونه بلومه
 
خلق وایې لاړ بوډا شو غنی خپلې مستۍ وخوړ
زه یم ناست د  یار ویښتو کښې د نرګس ګلونه ږدمه
 
مرګه ځه چرته  ورکیږه زه لا نه یمه وزګار
خم د رنګ کښې لا خمار شته زه ترې لپې ډکومه
شاعر : غنی خان
ترتیب کونکی : عبدالقادر مسعود
***********

بېرته شاته