Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
ژوندي اميدونه
وايه وايه تومتونه
د خوږي مينې تورونه
زه په مينه کې رسوا شوم
ځکه خاندي پرهرونه
پکې مات شوم خو ژوندی يم
بيا به ټينګ ږدم قدمونه
د غماز په خوله ورک نه شوم
نه جلا شوم له ژوندونه
چې ټکيړي لا کلکيږي
پولاد ځکه خوري پلکونه
که مې لمر د مينې وخوت
بيا به ورک شي تورتمونه
د تايخ پاڼو ته ګوره
چا وژلي ولسونه
ځان پې پوه کړه خدمتګاره
ژوندي ساته اميدونه
بېرته شاته