Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
ورکې سندرې
دا څه موده مې ورکې وې سندرې ستا په څېر
خپه وې گرځېدې به رانه لرې ستا په څېر
خپه وې گرځېدې به رانه لرې ستا په څېر
ما زړه پرېښود د گونگې كليوالې په پلو کې
که نه ښار کې وې ډېرې ژبورې ستا په څېر
که نه ښار کې وې ډېرې ژبورې ستا په څېر
يو څو ورځې دقاف له ښاپېريو سره هم وم
والله چې دومره نه وې جادوگرې ستا په څېر
والله چې دومره نه وې جادوگرې ستا په څېر
دچا دمينې زور دشنې گنبدې ملنگان کړل
اوسېږي په زيارت کې شنې کوترې ستا په څېر
اوسېږي په زيارت کې شنې کوترې ستا په څېر
شاعره! خيال زما هم تل له عرشه راتاوېږي
خو نه لرمه ذهن کې خبرې ستا په څېر
خو نه لرمه ذهن کې خبرې ستا په څېر
شمسزيه دومره ډېر نه دي يو څو کسه په شمار دي
چې اوسي له منطق او عقله لرې ستا په څېر.
چې اوسي له منطق او عقله لرې ستا په څېر.