Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
دستراحمد شاه باباكلام
زه هر ګوره نن د لوړو په حصار ځم
مثل نه لرم هرچیرې چې په شمار ځم
که مې خپله بلندي موجوده نه وي
لکه باد هسې د غرونو په کنار ځم
له وحدته چې په امر را بیرون شوم
د کثرت په ملکو هره خوا په ښکار ځم
دا د مینې ملک مې خپل کړ سر تر پایه
زه عاشق بندي د زلفو په هر تار ځم
د ناسوت په وهم ورک شوې عندلیبه
زه هغه ګل یم چې د مینې په بهار ځم
خپله مینه مې ښکاری تعلیم مې ورکړ
زه غرڅه په کړنګونو د کهسار ځم
ملکوت ګوره خاصان د سومعې کړم
همیشه د میخوارانو په بازار ځم
که آشنای مې چیرې ناز راباندې وکړي
دا مې نشته چې یمین ام که یسار ځم
که هر څو دا ستا د مینې وری دروند دی
ولی تل د خسته زړونو په کتار ځم
احمد شاه ته د زړه بورجل ته ګوره
بی ما څوک دی چې دا هسې په ګفتار ځم
مثل نه لرم هرچیرې چې په شمار ځم
که مې خپله بلندي موجوده نه وي
لکه باد هسې د غرونو په کنار ځم
له وحدته چې په امر را بیرون شوم
د کثرت په ملکو هره خوا په ښکار ځم
دا د مینې ملک مې خپل کړ سر تر پایه
زه عاشق بندي د زلفو په هر تار ځم
د ناسوت په وهم ورک شوې عندلیبه
زه هغه ګل یم چې د مینې په بهار ځم
خپله مینه مې ښکاری تعلیم مې ورکړ
زه غرڅه په کړنګونو د کهسار ځم
ملکوت ګوره خاصان د سومعې کړم
همیشه د میخوارانو په بازار ځم
که آشنای مې چیرې ناز راباندې وکړي
دا مې نشته چې یمین ام که یسار ځم
که هر څو دا ستا د مینې وری دروند دی
ولی تل د خسته زړونو په کتار ځم
احمد شاه ته د زړه بورجل ته ګوره
بی ما څوک دی چې دا هسې په ګفتار ځم
ښاغلی حاجی عندلیب صیب مننه
بېرته شاته