(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

د ښاغلی ملیار شعرونه

خمار  د تا  سره  دی 

نیشی   د   تا  سره   دي    خمار  د  تا   سره  دی

سترګي   د   میو  پیالې    بهار    د    تا سره    دی

ما     د   امید    ګلونه    دا   ستا   په   لار  شیندلي    

وژنې    که    ژوند  را  بښې     اختیار  د تاسره  دی   

 دا د  شهید   ارمان   می   یوځل  تواف   که  وکړې 

د    نا     امیده      قبر       مزار    د    تا  سره   دی 

زړه   ته   نږدی   محبوبی   ای  د  جمال  ښاپیرۍ     

زما   د  څیری   ګریوان     ازار  د  تا  سره   دی    

حفیظ  ملیار   په   زړه  کی    اغزي    بیشماره    لرم    

زخمونه    ما  سره   دي    ګلزار   د  تا  سره  دی  

ټوټی  ټوټی  زړګی    

پریږده  زړګی   زما  ټوټی  دی  نور  یی مه  خوزوه

لکه  چارګل  پری  پری  دی  نور  یی  مه  خوزوه

ملامت     ندی    خلکو  ولی    یی    په  کاڼو  ولئ

دا  مسافر  د یوی  شپی   دی  نور  یی  مه  خوزوه

زما  د  زړګي    دیوال   کی   تور  واړه   داغونه   ګورۍ

دا  می  یاد  ګار   د  خاطری   دی   نور  یی  مه  خوزوه

فکر   یی  بدل   کړ  می  یی  څکلي  په  ځان  نه  پوهیږم

لکه   ملنګ  د   میکدی    دی  نور  یی  مه  خوزوه

زخمی    پتنګ  دی   د  وصال  په  شمع   سوی   دی  ټول

حفیظ  ملیار  خاوری  ایری   دی  نور  یی  مه   خوزوه


بېرته شاته