• Kor / کور
• Nawee Zaree / نوی زړی
• Pashtoonkhwa / پښتونخوا
• Bel-a-bel / بیلابیل
• Zangarri Lekaney / ځانګړې لیکنې
• Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
• Kitaboona / کتابونه
• Mashrano Jirga / د مشرانو جرګه
• Bansateeza / بنسټیزه
• Documents / اسناد
• Laswandoona / لاسوندونه
• Anzoroona / انځورونه
• Videos / ویډیوګانې
• Zmunga Pata / پته

---

Dauerauftrag (Mitgliedsbeitrag) | د غړیتوب ونډه

Bacha Khan
Ajmal Khatak
Afzal Khan Lala
Mahmood Khan Achackzai

(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

د عربي، اردو او انګرېزي ژبو بريالي مترجم

دا څو کرښې مې د عربي، اردو او انګرېزي ژبو بريالي مترجم، ګران ملګري عبدالحليم همت، لره ډالۍ کوم. ها بله ورځ مې د همت صاحب داسې يو پښتو کړی نظم د ده د فيسبوک پر دړه ولوست چې شرقي مينې او ميېنانو باندې په کې نقد شوی. له دې سره ما ته د خوشال بابا رحمة الله عليه يو غزل راياد شو چې همدغه مضمون يې په کې په ډېر ښکلي او ښاغلي انداز بيان کړی. مګر بابا چې کله غوښتي د شرقی ميېنانو پام په بله واړوي، نو ځان يې ورته په خواږه خوب اچولی. دوی د چا عاشقانه تجربه نه ده نقد کړې. فقط د غزل په آخره کې يې د شرقي او غربي مينې تعبير د خوب او د ويښې په مشغله کړی او دغه دواړه وړه مشغله يې اخرالامر باد پيمايي بللې

 ده.   نورالجبیب نثار  Nurul Habib Nisar

بابا فرمايي: 
ما خوب لېده په خدایږو چې زه، ته سره پخلا يو،
خوږې خوږې خبرې، د زړه حال وبله وايو.
ما څخه کتاب دی، په کې واړه غزلونه،
تا څخه مينا ده، د ګلزار په تماشا يو.
لاس تر لاس نيولي سسره ګرځو، کښېنو، پاڅو،
خپله خوشحالي، هوا، هوس کړو په خندا يو.
پياله کړې راته ډکه زه يې ستا له لاسه واخلم،
د شونډو بوسه راکړې بيا په نوره تقاضا يو.
مطرب راته له ورايه په تارونو ليندۍ ايښې،
په بم، په ځير جارووځي، مونږ يې محوه په نوا يو.
ته کل واړه خوبۍ لرې، زه واړه کامرانۍ،
ښادۍ ته مخامخ، غم و اندوه ته شا په شا يو.
ناګاهه له دې خوبه د سحر په وخت راويښ شوم،
نه ته وې، نه دې وصل، زه، دا کار سره جدا يو.
څو پايم په دنيا کې د چا کار راسره نشته،
يو زه يم، يو دې غم دی، سره دواړه خوا په خوا يو.
خوشحال يوازې نه دی، څو په ملک کې عاشقان دي،
په خوب، په بيدارۍ کې سره واړه باد پيما يو.

د ارمان څلي ته ژاړم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وهم وهم زنده گی ده
د ګمان څلي ته ژاړم
زه دژوند په وروستۍ غاړه
دارمان څلي ته ژاړم

په زندۍ زندۍ فضاکې
دحسرت اوښکې تویومه
دوخت توره درنه شپه کې
دامید ډیوې بلومه

ځکه ساه لا راپکې ده
زړه مې ښکته پورته کیږی
لامې پوهه راسره ده
لامې لاس او پښې خوځیږي

ولولې که مې مړژواندې
خو احساس مې لاژوندی دی
لا مې غږ دضمیر اورم
لا وجدان مې ګړندی دی

دخپل تن په تودو وینو
تنکۍ هیلې لویوومه
خپل مات شوي زخمي زړه ته
داتسل تل ورکوومه

توره شپه به لمن ټوله
راښکاره به سپین سباشي
دشیرین ایمان له زوره
به مومن ځوان راپیداشي

له دې ښاره تاو ښاماربه
په تیره توره حلال کړي
رابهربه يې له ګیدې
غصب شوی ښکلی لال کړي

دښارمارترهه به ختمه
هره لور به شي ازاده
هریوځوان به خوښي کاندي
هره خوابه شي اباده

دهلال توغ به شي پورته
مارپلوی به صلیب شي
خپلواکي به يې په برخه
اوبسیا به هر غریب شي

دخپل واک نعره به پورته
دبادارسر به په دارشي
دحریت ډیوه به بله
او روښانه به ټول ښارشي

په زندۍ زندۍ فضاکې
دحسرت اوښکې تویومه
دوخت توره درنه شپه کې
دامید ډیوې بلومه

وهم وهم زنده گی ده
د ګمان څلي ته ژاړم
زه دژوند په وروستۍ غاړه
دارمان څلي ته ژاړم

د2006 کال یوپخوانی نظم 

(( مرګ د ژوند انتها نه ده ))
-------------------

نه ، ته هر څه شي کولاي
ته خالات شي بدلولاي
داچي وروسته په شا ګوري
دا له مرګ يي ډاريدلي

مرګ نه مه ډاريږه مړه
مرګ څوک نه خوري بلا نه ده
مرګ د بل جهان درشل دي
مرګ د ژوند انتها نه ده

مرګ به هر ځاي ته ور درومي
که دوهۍ ده او که تخت وي
مرګ نه مه ډاريږه مړه
مرګ معلوم دي پخپل وخت وي

مرګ د نوي ژوند اغاز کي
په زړه پوري مرکه ده
مرګ د نوي سفر وړاندي
يوه نرۍ د خوب جټکه ده

مرګ د زړي منځ کي ژوند دي
مرګ د مني خاموشي ده
بيداري دي ختمي بوله
مرګ وړه شان بيهوشي ده

مرګ ته وخانده چي ډار شي
په خندا يي سترګي ښکل کړه
نيغ په خلاصه غيږه ورشه
هک خيران ځان ته اجل کړه

مرګ د خوب مشري ورور دي
د اوږدي مودي ارام دي
ګور که تنګ دي خلک وايي
خو د مړي پري ناکام دي

چي هر څه يي دي دلته پاتي
مرګ د هغه ژوند اغاز دي
دا چي څه دي ستا په برخه
دا تر اوسه لا پټ راز دي

اوس خو پوه شوي چي مرګ څه دي؟
اوس دي څنګه اراده ده؟
مرګ د دوه ژوندو تر منځه
يوه نرۍ غوندي پرده ده

بېرته شاته