(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

منم/دُعا

منم
ولاړ  ومه   په  اور  کښې   ما  وې  اور  زما  قسمت  
لمبې  د  قسمت  نهء  وې ،  وې  لمبې   زما  د  نیت
نهء  بخت  او  نهء  کمال  منم،  نهء  توره   نهء   جلال
یو  ستا  د سترګو  خیال  منم  او  ستا  د  شونډو  ست
نهء  ګل، نهء  دلربا  منم، نهء  حسن،  نه  بهار
یو  ستا  د  خندا  راج   منم   بې  تاج   بې   سلطنت
نهء  چل  او نهء  تدبیر  منم،  نهء  عقل ،  نهء  تقدیر
یو  زیړ  د  سپرلي  ګل  منم،  ضامن  د  یار  د  پت

دُعا
ای  دحسن  او نُور  دریابه!  ما له یو ټکی  د نُور  را
سترګې  ډکې  د خندا را،  شونډې  ډکې  د  سرور  را
زهء  دې  خپل  وړوکي  زړګي  له  یوه  نخښه  د  یار  غواړم
ای  د  حسن او نُور  دریابه!  ما له یو ټکی  د نُور  را
دې  تک  تور  د  غم  محل  له  یو  بڅری  د  رڼا  را
سترګې  ډکې  د  خندا  را، شونډې  ډکې  د  سرور  را
دې  مستۍ   او دې  ارمان  له  یو  تصویر  د  جانان  راکړه
ستا  په  مینه  نازیدل  را،  ستا په  ښکلي  مخ  غرور  را
دې  د  خود سوي  باغچې  له،  یوه  وعده   د بهار  غواړم
زهء  دا  نهء   وایم  چې  جنت را،  زه  دا نهء  وایم چې  طور  را
د  دې  خوب  او  ساه  او  وخت  اشاره  د  تعبیر  راکړه
ما  له  زړهء  د  بادشاهانو  او  سینه  د  یو فقیر  را
شاعر :ارواښاد غني خان
ترتیب کوونکی : انجنیر عبدالقادرمسعود

24.05.2014


بېرته شاته