Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
لږ ووا یه څه
[28.Dec.2015 - 00:06]ا فغا ن و لسمشر ښا غلي ا شر ف غني ته !
لږ ووا یه څه
یه ! د جا نا ن پر مخ غبا ره لږ وواو یه څه
را غلی یی پر کو مه لا ره، لږ ووا یه څه
هر.چغلګر شو انځور ګر، زما د مینی
د انځور لیو له انځا ره لږ وواو یه څه
زه می له خپلی څهر ی نه یم، او ختی کله
چی درو ا غجنه شوه هند ا ره لږ ووا یه څه
ما خو پر ځا ن با ندی هیڅکله، داغ نه دی پريښی
د دی دا غو نو له کتا ره، لږ ووا یه ځه
د هر یو غله، لوټما ر له مړ ي شهید جوړ شوی
یو د رښتين شهید مزاره لږ ووایه څه
چی محبت د انسا نیت د سر شمله وه
هغه شمله شوه تار په تاره، لږ ووایه څه
مینه د وینو سره یو ځای، با بیزه لاړه
د کر کی ورکی له دې واره لږ ووایه څه
چی سر یی لوړ وو په رښتینه، رښتينو سره
تګ د هغوی شو لو تر د ا ره، لږ ووایه څه
بمو نو والوځو ل غو ښې، زمو نږ د و لس
له دا سې ظلم او نا تاره، لږ ووایه څه
د جنا یت او د خیا نت، قا نون جوړ شوی
ترینه و لس دی نا قلا ره، لږ ووایه څه
طا عو ن له پا سه دی خور شوی، تر ښکته پو ری
تباه کو ي مو هره چاره، لږ ووایه څه
هره ټا کنه د درو غو د و کو، پر او ږو
شو له نړۍ لره تیا ره، لږ ووایه څه
غم د ولس مو دی هیر شوی، د بل په لمسه
د لمسوونکيو له کر د ا ره، لږ ووایه څه
په چال دو کو سره سر وخوړ، چلو نو استاذ
له دا سی پوه د ا سی هو ښیا ره لږ ووایه څه
لما نځي شيطان ن په در نو در نو ډا لیو سره
د شيطا نت له دی سر کاره، لږ ووایه څه
د د ښمنۍ دا هلی ځلئ، چا پیښې کړ لې؟
له بد خشان تر کند هاره، لږ ووایه څه
له پا سه بم له ښکته غم دی، د ما ین د لا سه
له هر یو و یر هره کو کا ره، لږ وواو یه ځه
هر یو وا سکټ د ځان و ژ و نکیو، دی چا ګڼډ لی؟
منلی چا د ځان له پا ره ، لږ وو ا یه څه ؟
په انسا نیت کی ده ز غمنه ، د غم د پیښو
د د ی ز غمونو له انبار ه ، لږ ووایه څه
هره ځا ز نه شو له بلا ر به ، ز موږ د سیمی
د زیږ ید لو له اسرا ره ، لږ ووایه څه
نن د احسا س هره څپه کی ، یر غل د کر کی
ښکا ري هر چا لره او څا ره ، لږ ووایه څه
دا منی ژمی به تر څو وي ،ز مو ږ پر سیمو،؟
د ژو ند د بڼ او بیا بها ره، لږ ووایه څه
خو ښ می دی ژو ند د خپل د کلي، د سو لی سره
د غم ځبلي له دی ښا ره، لږ ووایه څه
و عد ې د غټی ډیر ې وکړ ې، له و سی پور ته
د دې و عد و له ستر وسیا ره، لږ ووایه څه
چی په ښي لا س او په کیڼ لا س، ولس مو وژ ني
له دې عا صي او ګنهګار ره، لږ ووایه څه
هر یو بڅرکی می د خاورې، را نجه د ستر ګو
ژو ند دی زما شي تر ینه ځار ه ، لږ ووایه څه
د بڼ می هر بو ټی د ګل، که پا م وکړ ي څوک
تیره دښمن ته دی تر خاره، لږ ووایه څه
د مبا رز( څا پي) د ستر ګو له او ښکو ، ځنې
جو ړ د جا نا ن د غا ړ ې ها ره، لږ ووایه څه
د غم غبا ر پسی به را شي، با د و نه کله؟
د هغی ور ځ له انتظا ره، لږ ووایه څه
بی غم به څوک زموږ پر سیمه، واکمنه او سي؟
د مها ل پیښو له ګذ ا ره، لږ ووایه څه
نه شته قرا ر مد ار د و اک ، تر تله د چا
د خپل د واک خپله اختيا ره، لږ ووایه څه
د بیا فسا د د بیا ظلمونو، را وړ لو څخه
له بیا ستو مان ذ ليل روز ګا ره، لږ وواو یه څه
ګنې به ته لکه پرون د نن تا ريخ شی
چی را غی لا ړ، ښه په تلو ا ره، لږ ووایه څه
بن جر مني ۷۱/۸۰/۴۱ ۰۲