(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

غزل

محــــــبت کــــــړم دخــــوبانــواوښ پــه نته د هــــــر چــــــا د ظلم بار وړم بـــــــې منـــــــته د ښکاري په دودجــــاروځم تــــــرهـــر بوټي درسته ورځ د یــــــــوه ښـــــــــــکار له محبته پروت په وینو کې لت پت ښه یم په پت کې نه دســــروزروپـــــــه تـخـــــت باندې بې پته د کمــــال کعــــبه بـــــــه هـــله شي در پـــیښه کـــــــــه دلار دکمـــــینـــــی نـــــه کـــــړه غلطه طلبوه ســــرفــــــرازي پّــــه ســـرکـــوزۍ کې را کــــــــوزیــــــږي پـــــه هډوکي هما ښکته چې د عشق د سپـــکاوی درنښت مې ولید بـــــی پــــرواشــــــوم د نـــــاصح لـــه ملامته هــــــغه تــــشې شړومبې شاربي سروري کا چې ښادي غـــــــواړي بــــــې غمه بی محنته که هر څو یی پــــــه ر ضـــــااوپـه صلاح وي ویـــــــره بـــــــویـــــه د رقیـــــب لــــه شیطنته کـــــه د ښکـــــــلو ددرګـــــاه ګــــدایی مومم هی تــــــوبــــــــه د محمد شـــــاه لــه سلطنته چـــــــې مـــــې خټــې فرښتو په لاس اخښلي لا هـــــالـــــه مـــې بوی دعشق تلو له طینته څو د پښې دتورتـــــــارونــــــه وی نیــــــولي بـــــــاز بــــــه لاس لـــــــره درنــــه شي قراغته چې نا صح په ترک د عشق څـــــه درته وایی و دوزخ تــــــــه دی وبــــــاســـــي لــــــه جنته د آشنا د محبت پــــــه لــــــوی سفــــــر کـــې د حمــــــــید د تـــــــندي پیـــــټی یی صورته

Arwahaad Hamid Momand Mashokhel
بېرته شاته