راځئ دا ګز دا میدان
[09.Jul.2015 - 19:04]یوه جدي موضوع: هزاره ګانو ته وایم، راځئ دا ګز دا میدان
لیک:نور محمد ضیا
د کرزي د حکومت له ختمېدو سره هزاره ګان داسې فکر کوي چې یتیمان شوي دي، خو د جلریز له پېښې وروسته له هر هزاره نه عصمت قانع او شیرخان یایا جوړ شوی دی. خوشي په خوشي به چټیاټ وايي او پښتنو ته کنځلي کوي. قانع او یایا مې هسې یاد کړل دوی سل ځلې پرې شرف لري، وايي د چا چې ورکه راشي وزرونه کوي، هزاره ګان د کرزي په حکومت کې دومره وپړسیدل او دومره سپین سترګي شول چې هر وخت به یې پښتون قام ته سپکاوی کوو، په هر بدرنګه نوم به یې یادولو موږ ځکه څه نه ویل چې ځیني خبرې او نیوکې يې رښتیا وي، که موږ د سړي زامن وای او خپلو کې سره جوړ وای، د طالب او ترویست لاستی مو د خپل وجوده نه وای، فاسد چارواکي او مفسد رهبران مو نه لرلی، ولي به یې داسې خبرې راپسې کولې. خو ددوی سپین سترګې دومره اوج ته ورسیده چې مذهبي ډلې يې په ښکاره کابل کې د خمیني عکسونه ګرځوي، د محرم په ورځو کې يې درز غوبل جوړ کړی وي، سکولر او روشنفکره ډلې یې د مدني حرکتونو په نوم د افغان او پښتون ارزښتونو ختمولو پسې ملا تړلې ده او په شعوري توګه ددې هېواد د ارزښتونو پسې يې ملاتړلې ده، حتا افغان او افغانستان چې زموږ لپاره سره کرښه ده دې پسې يې هم را واخیسته.
د جلریز پېښه کې موږ ځکه ځانونه غلي کړي و، چې ځه د دوی بدماشان د خپلو اعمالو په سزا ورسیدل نور به یې څه ورسره چیړو، خو له هغې پېښې را وروسته چې دوی په خواله رسنیو کې د پښتون د دروند قام په ضد کوم د کرکې او نفرت ټکي کاروي، په هیڅ وجه د منلو او زغملو نه دي. له دې مالومېږي چې دا خلک یا خپل ځان ته قبر کني او په لوی لاس د پښتون دښمني را پاروي او یا هم په اګاهانه ډول د بهرنیو استخباراتو په مټ یې دغسې توطیه جوړه کړې ده. زموږ یو یو د کار پښتون ځوان یا مشر په ضد په دير سازماني بڼه دسیسې جوړوي او د هغه شخصیت وژني.
زموږ کرزي خان لالا ځکه دې خلکو سره له زغم او حوصلې کار اخیست چې افغانستان یو موټی پاتې شي او هسې نه د تجزيې غږ پورته نه کړي، نو له همدې ویرې به پښتنو مشرانو هزاره ګانو او نورو قامونو ته د پښتون حقونه بښل او لوړ امتیازات یې ورکول.
نن چې دا متیازات پرې بند شوي دي، یو وار بیا غواړي موږ د تجزیې په نوم وډار کړي او بیا ناعادلانه امتیازات ترلاسه کړي. دې خلکو ته نور باید په نره وویل شي چې که تجزیه غواړې، که جنګ غواړې، که دې په هر څه زور رسیږي او دا ګز دا میدان. پښتون قام هسې هم ولاکه ښه ورځ لري، هسې هم خپلو کې وژل کېږي، له هغه چې له تاسو سره په جګړه کې ووژل شي ښه دی، نو دا ووايي چې تاسو به چرته ځی او څه کوی؟
موږ اوس نه ستاسو د تجزیې له ګواښه ویریږو، نه د ملي یووالي له ګواښه چې خراب به شي ډاریږو او نه هم له بل ګواښه. هر څه مو چې زړه وي، مشرانو ته مو ووایی چې را میدان ته شي او نر غوندې دې موږ سره مطرح کړي، موږ خو دا ګڼله چې تاسو هم زموږ افغانان وروڼه یاست او دلته موږ سره مساوي حیثیت لری، خو چې تاسو په دې هم ناراضه یاست، بیا چې مو هر څه زړه وي وې کړئ او ژر یې وکړئ. دې خلکو د جنګ زور نه دی لیدلی، ځکه داسې هوايي ډرې ولي، پښتون جنګ نه غواړي او جنګ نه ستړی دی، خو که بل څوک ورپسې کونه مږي بیا بې نو بې له تورې خلاصی نشته په بل کار. زور به یې په میدان مالومیږي، موږ دوی سره ډېرې مدني، سیاسي لارې وکارولې، خو دوی د ایران، ټلوالې او یو څو روشنفکرانو په خبره دومره اعتماد په نفس پیدا کړی دی چې هر پښتون ته میو میو کوي.
اخرې خبره دا چې د تجزيې او بل شعاره یې هیڅ ونه ډار شی، که کورنۍ جنګ نښلي تر بل هر چا یې ضرر هزاره ګانو ته ډير رسیږي، موږ فکر کاوه چې تیرو دیارلسو کالو کې هزاره ګانو سبقونه وویل او تعلیمونه یې وکړل اوس به هوښیار او مدني شوي وی، خو ددوی کمعقلتوب چې ګورم، نور هیڅ د زغملو ندی، اول خو مې ددې قوم مشرانو ته خواست دی چې هسې په پښتنو ځان مه دغه کوی او کرکې او نفرت نه لاس واخلئ، که بیا هم نه دریږئ که او د جنګ او جګړې دومره شوقیان یاست، بس راځئ چې سره مالومه یې کړو، دا ګز دا میدان.