Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
مسافر
څوک چي راستون شي
د سفره راځي
یو څو ډالۍ ورسره ښکلي راوړي
چه ددیدن پر مهال
د خپل مین شونډي پرې ومسوي
خو
زه چه ستنېږم په تشو لاسو
داد دنیا بازار مي ټوله وغوښت
داد غمیو د سرو زرو کوڅې
داد سینګار او د بخملو کوڅې
زما ئې د میني ډالۍ نه لرله
زه به ورځمه بس په تشو لاسو
یوه ګیډۍ به د سرو ګلو وروړم
ډکه ځولۍ به د سندرو وروړم
بېرته شاته