Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
تیاره ذهنونه
[06.Aug.2021 - 13:05]
تیاره ذهنیتونه
دلــــــــته بیدو کــــــې ، څوک بیدار نه پریږدی
دلتـــه د ځان نه ، څوک هوښــــــیار نه پریږدي
چي د پردي شاته ، دښمـــــــــــــــن کړي رسوا
احســــــاس خــــــاوند ، او خبر دار نه پریږدي
دلـــــــــــــــته دي لوبی ،مـــــــعرفت په ناموس
دعلــــــــــــم و فن دلـــــــــــــته آثار نه پریږدي
چي ترې نه ویره کړي ، په خـــــــوب کې غلیم
د خپل دښـــــــمن د سترګو خــــــار نه پریږدي
ذهنـــــــــــــــــــــــــــــیتونه دي ، تیاره د خلکو
چي په میدان کې ، شهـــــــــــــسوار نه پریږدي
د آرزو دبڼ ، نیالـــــــــــــــــــــــــګي شولو وچ
ځــــــکه چي باغ کي ، څوک مالیار نه پریږدي
چي خـــــــــپل وطن غواړي ، مشرق د سر تاج
داسي دردمن ، سیاستمــــــــــــــــدار نه پریږدي
تل وژل کیږي ، غمـــــــــــــخواران ، د بـــــشر
په دي وطن کې ، اهل کــــــــــــــــار نه پریږدي
چي وي روښــــــــــــــانه ، مـــــعرفت په ډیوی
داســــــــــی څراغ ، په دغـــــه لار ، نه پریږدي
چی وي بیمــــــــــــــــــارتل ، په کــــــړاو دوطن
د سید حـــــسن په څیر ، بیمـــــــــــار ڼه پریږدي
داســــــی غمـــــجن ، چي د وطن په حـــــال کې
ژړا شــــیون لري شــــــــــــــــــعار ،نه پریږدي
چي په خـــــــــــــــپل قام ، او خپل وطن وي مین
د سید جمـــــــــــال غوندی ، غمخوار نه پریږدي
په ســــر دارئ چي یي، نازیږي ملـــــــــــــــــت
لـــــــــــــکه اکبر غـــــــوندي سردار، نه پریږدي
چي د دردمنو ، سترګو تور وي همـــــــــــــــیش
سید اسمــــــــــــاعیل غوندي ، نامدار نه پریږدي
مهـــــــــــــــــــــار دی تل د بي هنرو، په لاس
اهل تدبیر ته ، دا مهــــــــــــــــــــــار نه پریږدي
چي یي تو یږي ، له زخمـــــــــــــــــی زړه ویني
داســــــــــــــــــي دردمن ، په دي دیار نه پریږدي
خران وهلی ، دا ګلشـــــــــــــــــــــن دی ، زمونږ
دلته په باغ کي څوک ،بهــــــــــــــــار نه پریږدي
تل وي حــــاکم ، په دي چمــــــــن دا قـــــــــانون
چي د بلـــــــــــــــــــبلو چغـــــــــهار ، نه پریږدي
تیــــــــارې په ګور، د ارمــــانو شوي خـــــورې
دلتــــــــــــــــــــه څوک شمع، په مزار نه پریږدي
زخمي زخمی کړي، د دردمــــــــــــــــنو ، زړونه
پرهار علاج ته پرســـــــــــــــــــــتار ، نه پریږدي
نادره مه خوره ، د زړه وینـــــــــــــــــــي دي نور
چي دلته وړ ، د افتـــــــــــــــــــــــخار نه پریږدي
سید عبیدالله نادر
کال ۱۳۷۹پیښاور
..........
دصاحبدل خوږه وینا یمه زه
ګلي چي تا سره ، آشنـــــــــا یمــــــــه زه
د عشق په رنځ کې، مبتلا یمـــــــــــه زه
ته می یـــــــادونو ، او خــــوبونو کې یي
تل به دا ستا په مینه، پایمـــــــــــــــه زه
بی له ته ژوند رابـــاندي نه تــــــــیریږي
باقي ژوندون ته ، په سو دا یمــــــــــه زه
چي می څو ګوټه ، ستـــــا د میني څښلي
عمرونه مست ستـــــــــــــا په هوا یمه زه
ټول عمــــــــــــــر کاږم د فراق ، بارونه
ځــــــــــــکه دردونو ته ، پیدا یمــــــه زه
آزار می مه اخـــله ، بیلـــــــتونه ، نوري
چي ستا د لاســـــــــه ، په ژړا یمــــه زه
هومره په زړه کي ، دیدنی ، لرمــــــــــــه
د خاطرو لویه ، دنیا یمــــــــــــــــــــــه زه
هر چـــیرته اوري می ، دردمن دزړه غږ
ځکــــــــــه خوږمن زړو ته ، دوا یمــه زه
د خپل احســــــــاس په شــان میندلای نشم
لــه ټول عــــالم ځیني ، جـــلا یمـــــــه زه
غیر د رښتیا نه ، زړه کـــي ، هیڅ نه لرم
چي په خپل قول کې بي ریا یمـــــــــه زه
که چــــــــــا نه ورکه وي ، احسـاس قافله
ددغي لارې ، رهنمــــــــا یمــــــــــــه زه
هر چاته شیـندم ، لکه شمـــــــــــــع فروغ
د تیـارو زړونو رڼا یمـــــــــــــــــــه ، زه
خپلــه وینــــــــــــــا کې می ، دردونه لرم
د صاحبدل خوږه وینـــــــــــــا، یمــه زه
ظاهر صــــورت می، د مجــنون مه ګنئ
ځــکه لټون کې د معنــــــــــــی ، یمه زه
یو څوک همــدرد ، د زړه په درد نه وینم
په دي دنیــا کې ، یک تنـــــــــــها یمه زه
د نادانــــــــــانو ، د غفلــــت پایلــــــه ده
چي نن ، په هر کوڅــــــه رســـوا یمه زه
پرون مــــی برم ، ټولــــــه نړئ ښـوراوه
نن د هر چــــــا د در ګـــــدا یمــــــــه زه
راشه محـــــبوبی ، اوس می حال وګوره
چي خــپل وطن کې، بینــــــــــــوا یمه زه
سید عبیدالله نادر
کال ۱۳۸۵کابل
.........