(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

ستړی ژوند

[16.Sep.2021 - 08:38]

 ستړی روح

شاعر: سید عبیدالله نادر                       

هر شیبه د درســت عـــالم غـــمونه خورمه

په اندیښــــنو کـې، خـــپل عمر تـــیرومـــه

 

دې غــدۍ کې ، نا کــــراره ژوند د لاســـه

ستړی روح می ، په کالبُد کې ګـــرځـــومه

 

په دې لارو او کــــــوڅــو ، د انتـــحار کې

زه قطرې قـطرې ، بدن راټـــــــولـــومــــه

 

د دراتګ غـــــم چې می ، ونه کړې مـرګيه

زه په خپله خـــوښه ، ســــتا لـور ته درځمه

 

عاجزۍ اوښکي می راغلي ، تر ګــــریوانه

په خپل اوښکو می ، پرهـــــر د زړه ګنډمه

 

چې د درد په ویــــــنا ، زړونه یې دردیږي

ځم هـــغو ته ، خــــپلي اوښـــکې تــــویومه

 

چې ګـــوهر د معــــرفت ، دلـــــته پیدا کړم

سمـــندر کـــــې د معنی ، غــوپۍ وهمـــــه

 

معرفت د ورشــــو باز وم ، حقیــــــقت کې

خــو د زړه په ســــــــترګو ، چــا ونه لیدمه

 

د پاڅون چې یوه څرک یې وي ضــمیر کې

داســي خـــلـــک له غــــفلته ، ويـــــــښومه

 

د وطـــن فراق اوږې ، زمـــا درنې کـــړې

چې کلــــونه د بیـــــلتون ، بارونه وړمــــــه

 

که هر څو له هرې خوا ، تیارې خورې دي

دا تــــــیارې ، په معــــــرفت رابد لومــــه

 ..............

 

 د معرفت وږمې

ښاعر:سید عبیدالله نادر                       

زه چې کله ډوب شمه ، د ناز په خــیالونو کې

لاړ شمه ، بیا ورک شمه، په خپلو جهانونو کې

 

کله شــــم ژورې ته ، او کله شمه ، هسکې ته

کله غوپه وخـــورم، د فـــطرت په دریابونو کې

 

څوک به می راورســي، انداز د خــــیالونـــو ته

زه چې ژورسـوچ کې ، وزنګیږم، په ټالونو کې

 

نه وړي بیخودی می، د مستۍ او د جنون په لور

زه نه یمه خود کې؟ یا څه چل دی، شرابونو کې

 

کله د غــــرقاب ځیني وباســـــم ، د معنی ګوهر

کله شمـــه ورک، د سمـــندر ، په توفــانونو کې

 

ویني حقـــــیقت کې ،عارفان می عـــاجزۍ مقام

کله چې ډوبیږمه ، د اوښـــکو ســــــیلابونو کې

 

هغه کیفیت هم ، چې په درک د عاجزۍ کې شته

کله یې موندلی شـــي شاهان ، په محــلولونو کې

 

زه لـــکه د ګل په څـیر، وږمې د محــــبت شیندم

هر لوري یې لیږم ، په شــــعرونو پیــغامونو کې

 

زه چې حکمــــــتونه، په هـر پاڼي د ګلـشن ویــنم

څوک یې میندی نشي ، په نســـخو او کتابونو کې

 

بوی د معــرفت می لـــه وینا، صـــاحبدلان اوري

زه یمـــــــه دیره، لــــکه وږمـــه لا په ګــلونو کې

 


بېرته شاته