Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
په څپو کې ژوند
[15.Jul.2024 - 06:50]سید عبید الله نادر
د اسرارو فهم
دلتــــــــــــــه نغښتي ، په هر پاڼی حـــــــــکمتونه
صـــــــــــــاحبــــد ل ته یي، پرانیســـــتی،دفترونه
چي د زړه په ســــــــــــتر ګو، ګورې دي ګلشن ته
د عبــــــــــــــــــــــــرت په غـوږو، آوري آوازونه
دلتـــــــــه هیڅ شئ، بــــی حکمــــته، پیــدا نه دی
غواړي فهــــــــم د اسرار ، عــــــــالی فــــــکرونه
عبرت بین، له خـــــارو خــــسه ټــــــــــــکي اخلی
غافـــــــــــــــــلان په تغــــــــافل ږدي ، قــــــدمونه
که عبرت سترګی ، څوک خلاصی په جهان کړي
هر ذرې کي، لوســــــــتل کیږي ،کــــــــــــتابونه
په سپـیرو خـــــــــاورو کې ،لوی اسرار پراته دي
پیدا کیږي لــــــــــــه همدې خاورو، ګــــــــــــلونه
په غـــــوږونــــــــــــو د زړه واورئ، څــوخبرې
چي په دي کـــــــــــې ، ددردمـــنو دي دردونــــه
چي سپیرو خـــــــــاورو د پاسه، تاسي خپي ږدي
دا د ډیرو نــــــــازولو دي ،ســـــــــــــــــــــرونه
مونږ نه مخکــــــــي زمـــــانی دي خاورې کړي
د مغرورو، تاجـــــــدارانو، اندامـــــــــــــــــــونه
ددنیا په مــــــکارۍ ،ګـــــــــــــــــوره تیر نه شئ
چی هر خــــــوا یي ، غوړولي دي دامـــــــــونه
به حییرت کــې صـــــاحبد ل دی، دي مقـــام ته
ځکـــــــــه اوري ، د پردۍ شاته ســـــــــازونه
لکــــــه ګل په خــــــــــاموشۍ کی یي ،بیان دی
چوپه خـــــوله د زمـــــــــــانی کې دي ،رازونه
چی آثار د معــــــــــــــــرفت په کې ښکاریږي
و هغو ته زمـــــــــــانه وایي ،حـــــــــــــا لونه
توری کـــــــاڼۍ د صـــــــحرا کړي ،هم خبري
دا بید یا، د معـــــــــرفت غواړي ، غــــــوږونه
هوښیــــــارانو ته یو ټکی ، لــــــــوی دیوان دی
چي هغوی ویني ، ذرې کـــــــې جهــــــــــانونه
هر یو راز به د عـــــــــــــــالم ورته بر بنډ شي
په بینا سترګو چي څـــــــــــوک کړي ،نظرونه
هغوی لیري دي ،د خــــــــــــدای د معرفت نه
چي د جـــــــــــــــــــهل په بستر وهي، خوبونه
کــــه معـــــــــراج ته د پوهنـــۍ ،سفر غواړئ
نو روښــــــانه کړئ، د زړونو مشـــــــــــــعلونه
کـــــــــه دعـــلم په زیور باندی، سمـــــــبال شئ
په یقـــــــــــــــــــین ســـره به نه وي ،دا دردونه
زمونږ په حـــال ، همــــــــدا افسوس په کار دی
چـــي لا ډک مو د کيـــــــــني څخه دي ، زړونه
د وحـــــد ت کړۍ کې ،ټول عــــــــــــــــالم تړلي
مونږ په خـــــــپل لاس، د نفاق کرو تــــــــخمونه
د نړۍ خلـــــــــک، فضا خـــــــــــواته روان دي
مونږه تیر، په جهــــــــــــــا لت کې کړه عمرونه
معرفت خاوند ، چي وګــــوري خپل حـــــــال ته
جــــــــوړوي د خـــپلو اوشــــــــکو، دریابــــونه
خپلو ســـــــترګو باندی وینی، نادر خپــل حـــــال
چي لنډ شــــــوی یي، د ژوند دي تــــــــنــــابونه
______________
سیدعبیدالله نادر
په څپو کې ژوند
چې راویښ له درانه خـــوبه، غــــــافلان کړم
درسته شــــــــــــپه لــــکه بلبل ، په چغهار یم
چې مې پوه په درد دل، صـــــاحـــبدلان شي
زه په تال و سر د ســــاز کي، هــــــغه تار یم
پاســـــــداری چی د ګلونو، د نامـــوس کړي
زه په بـــــــــوټو د چمن کې هغه خــــــار یم
نه رغیږي چـــــي می زړه د کلـــــــی کوره
ځــکه مینه کي پابند د خـــــپل نـــــــــګار یم
بی منته ګـــوهر شیندمـــــــــــــــــه په خلکو
په محفل کی ، لــــکه وریځ د نو بهــــــار یم
چی اوچت یي کړم تر عرشـــه ، محبت کې
د هغـــې مینــــــــــــــــی تر تله منت بار یم
تر ګریوانه می راځـــي د عــــــجز اوښکي
ځـــــکه پروت په اندیښــنو کې تر سهار یم
بی ارزۍ نه دا ماحـــول راته سور اور شو
لکه پروت چې ، په مجمر د سـور انګار یم
آرامی می په هیـــــڅ ملک کې مینده نه کړه
زه بی کوره ،بی وطنــــــــه ، بی دیار یم
نارامئ کې می قرار ځـــــــــان ته میندلی
د څپــــــــــــوپه دود، په ژوند کې ناقرار یم