(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
غزل
پــر رقــیــب چــــې مــــې اخـتـر دی له جانانه مې ګیله ده
خپل جنون په کاڼـو ولــم لــه اســـمـــانــه مې ګـــیـــلـــه ده
دهــو ښــیارو پـــه ټــــولې کې نصیب ځای نـــه و راکړی
زولني نه رارسـیــږې لــه زنــــــدانـــه مــــی ګــیـــلــه ده
نـــه ســـاحل تــه ســـومــه څیرمه نهله مو جه سره ولاړم
د څپو سره پـا تــیږم لــه تــو پــــانـــه مـې ګیــــلـــه ده
نه د چا د پیکې یا ر یم نه دچا په تو ر ســنـــګســار یــــم
نــه بــی لاري نــه پـر لار یم له خـــپــل ځانه مې ګیله ده
اوس بــه څــه رنــګه خـبـر سم پــــه اســرار د لــیـونـیـو
چې له پښو مې اغزې تښتې له بیـا با نــه مـــې ګــیلــه ده
نه می ځان موړ په دیدار کی نه مې ځان دغاړی هار کی
څــه بــې وخـته یـې ســهـار کی لـه آ ذ ا نـه مـی ګـیـله ده
نه مې وخندل سبا تــه نــه مې غــیــږ ورکــړه بـــورا تــه
نــه شـبـنـم مې راغی خــواتـه لـه با غـــبا نـه مـی ګیله ده
په ربات کې مې کړي سپینې ځوانېـمرګي شـپــــی دعـمـر
بې جرسه تر ما تــیر سـو لــه کاروانــه مــــــې ګیــلـه ده
جــــهانې رنــګه راځــمـــه دســلــګـــیــــو پــه ګامـــونــو
زنکــــد ن می هـــر نــفـــس دی لــه د رمـانه می ګیله ده
Ghazal
Abdul Bari Jahani
بېرته شاته |