(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
د مرحوم استادرسول امين په ياد
د وطن مينه لکه وينه په هر رگ کې گرځي
عجيب جانان دى له جانان بېليدل نه پېژني
نوم وي ژوندى تل د هغوى چې د هېواد په خاطر
د مرگ تر پولې پورې ځي ستنيدل نه پېژني
***
د مرحوم استاد رسول امين په ياد
نن د مرحوم "امين" د ژوند څو خاطرې يادوم
څه د وطن، څه د هجرت، ورځې او شپې يادوم
د چلستون دبڼ تر څنگ د کابل جان په زړه کې
ځاى د دمې د "امين" کور هغه شېبې يادوم
روان په منډه دي يو بل پسې د شمار کلونه
لکه په سر وهي ساحل د کونړ سيند موجونه
د چا د غاړې په اميد شول په ميرو کې خاورې
ورژېدل کونړ دره کې د پېکو گلونه
له ياده نه ځي په زړه ليک لکه د کاڼي کرښه
د پېښور بې خونده ژوند او د هجرت کلونه
لکه په اور سړى نينې شي سپلنيو په شان
جدا له خپل ملکه سوځېږي د بدن هډونه
وروستۍ شېبې دې امريکا کې له مونږ دريغ نه کړې
د سبا ستورى شوې ښکاره پاس په اسمان استاده!
لکه د لمر دې بې احسانه وړانگې وشيندلې
مونږ دې هم ښاد په خپل ديدن کړو مهربان استاده!
افغانستان کې دې بل کړى و مشعل د عرفان
په پوخ قلم دې ملگرتيا وه له ښوونې سره
تېر دې شو ژوند د افعانانو ارتقا لپاره
په نېک روش دې ډېر ملگري کړل پوهنې سره
منصف ساقي ويش د ترخو پيالو په يو لاس کوي
وار د مرگي کور کې د رند هم د زاهد راځي
وخت د گيلې لکه زما په شان غريب ته نه شته
قصر د شاه ته هم د دې انصاف قاصد راځي
خپل او پردو سره احساس شو د ناڅاپه غم
لندې په اوښکو شوې هر ځاى کې د دوستانو سترگې
د اسمايي په سر شو خپور د خواشينۍ څادر
سرې له حسرت شوې گوډ په گوډ د افغانانو سترگې
درسره پاتې شو په زړه کې د کلونو ارمان
وطن کې ختمې ستا په ژوند نه شوې د غم ورځې
وختونه تېر شول مشره! ته هم د بخښنې شولې
خداى دې په ژوند د ژوندو بس کړي د ماتم ورځې
په هديره د مور او پلار کې تدفين بخت گڼمه
مرحوم امينه! مبارک دې شه سپېڅلې خاوره
زه متين کړمه تل دعا ستا مغفرت لپاره
ښکلې روضه دې د جنت شه دغه ښکلې خاوره
نومبر - ١٩ - ٢٠٠٩
منټيکا - کليفورنيا
 بېرته شاته |
