(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
د ارمان څلی
ژوند د ارمان سره
د روښانه سباوون په طمع طمع
د ژوند تورې تورې شپې سبا کومه
ډير په لوړو او ژورو ګرځيدلی
د ښه عمر په لټون کښې سر وهلی
د يخ سيورې د دمې په طمع طمع
دژوند دروند پيټې مې ډير په اوږو وړی
د کور غولي کښې مې ګل تصور کړی
د بورا په څير ګلو نو پسې تللی
د ارمان د باغ په خوب پسې وتلی
د دنيا د ګوټ ګوټ شګې مې چاڼ کړي
د سراب ابه مې ډير ځله ګوټلي
د خيالي پلاؤ شخوندونه مي وهلي
خدائي بيشکه چې مدد د هغه چا کړي
چې د ځان مدد پخپله خا مخا کړي
اوس که هر څه ځان نه مخکښې وروستو وينم
د ليلې د پينزيب شرنګ نه اورم کوڼ يم
د بنګړو شور اورديلو نه معذور يم
سره او شنه راته اوس نه ښکاري که ډير دي
د رنګونو تميز نه کيږي شمکور شوم
نه د مست بورا مستي نه بلبلان شته
نه چمن کښې نور څه خوند شته نه ګلان شته
د زړګي چمن ويجاړ شو بې بهاره
حس د ګل د نګهت نه لري بيزاره
د ټول عمر په محنت که چا ګټلي
د ځوانئ رنګين وختونه ئې بائيللي
FEROZ AFRIDI
8/03/2010 P E K H A W A R
 بېرته شاته |
