(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
هــمـیـش خـلـیــل
مـاچـــې غـــږکـــړو پـــــــښـتـــنـو تــه د یــووالـــی
تـــا پــه تــور د بــې پــــتــۍ د وطــن رنــګ کـــړم
د زنــــدان تــــورو تــــیــرو نــه مــې ګــذار کــړی
زه چــې تــــاســــره د حـــق د پــاره جــــنـګ کــړم
هـــغــه وخـــت زمــا د مـــیـــنــی شــمـع پــوکــړی
چــې آرزو د قــربــانـــۍ لــکــــه پــــتــنــګ کـــړم
څــه مــزه کــړی د ژونــدون پــه کــشــمـکــش کـې
ته چــې وار کانــدی د تــوری زه غــورزنـګ کـړم
پــه مــجــلــس د نـنـګـیـالــو کې ځـکــه یــاد شـوم !
چــې کــارونــه پــه وطــن بــانــدی د نــنــګ کــړم
د غــــلــیــم لــــښــکـــری هـــوری دری تــښـــتـــی
زه چې غاړی ته راپــورتــه خــپـل تـــفــنــګ کــړم
هــغه وخـــت دی خـــدای رانــه ولـــی مـــلــګــرو!
چــې بــه زه ګـــنــی غــلـیـم ورځــنـی څــنګ کــړم
بېرته شاته |