Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
نوی کال او د حجران زخمونه
څلوريزه
سپرلی شو
سپرلی شو ونې شنې شوې دښتې شنې شوې
بلبلان په چيغو سر شول او نغمې شوې
ای حفيظ ملياره کاشکې حجران نه وای
تانه پاتې د نوروځ هغه ميلې شوې
ای ساقي
ای ساقي شراب د نشته کنډولی به د زه څه کړم
چې ګلان هغه کې نه وي دا سپرلی به د زه څه کړم
روغ بدن مې ستا ونه ليد ای حفيظ ملياره ولې
پرهارونو ځينې ډک دی دا زړګی به د زه څه کړم
مالياره
مالياره ګلان راوړه دا زخمي زړونه خوشحال کړه
موسم د سپرلي دی مونږ د سيالو سره سيال کړه
غاټول ګلونه راوړه چمنون رنګيني کړه
وږمې د سحر راوړه هرې خواته يي خورې کړه
د پيغلو له ټيکريو شاړې دښتې زمونږ شنې کړه
قالينې پکښې پرش کړه له غاټول يي تکې سرې کړه
د پيغلو په مسکا کې د ګدر جوړې ميلې کړه
عطرونو د ګلانو ځينې جوړې فوارې کړه
د ګلشن بلبل خفه دی په نغمو يي چغهار کړه
مالياره ګلان راوړه دا زخمي زړون خوشحال کړه
ماليا ره زمونږ پيغلې د نارنج ګلونه غواړي
مجنون د ليلا غاړې ته د ګل هارونه غواړي
دا د ښتې له شپونکي نه د شپيلۍ غږونه غواړي
يتيم د مور او پلار د غيږې تير وختونه غواړي
زخمي زخمي ګلونه د زخمو ټپونه غواړي
مطرب د رباب جشن ته د عشق شعرون غواړي
حفيظ مليار در جار شه راته خوښ مو نوی کال کړه
مالياره ګلان راوړه د ا زخمي زړونه خوشحال کړه
ويانا د اتريش ښار
بېرته شاته