(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
د ارمان څلی
ارزوګانې مې د سپين سباوون کړي
ډيرې تورې تورې شپې مې سبا کړي
د يخ سيوري د دمې په تمه تمه
دژوند دروند پيټي مې ډير په اوږو وړي
***
د ښه عمر په لټون پسې ورک شوي
ډيــــر پــــــــــه لـــوړو او ژورو ګرځيدلي
د کور غولي کښې نګهت د سرو ګلونه
ډير خوبونه د سپرلي مې وو ليدلي
***
د ارمان د باغ لټون پسې وتلي
د بورا په څير ګلونه مې غوښتلي
د سراب ابـــــه مې ډير ځله ګوټلي
د خيالي پلاؤ شخوندونه مي وهلي
***
خدائي بيشکه چې مدد د هغه چا کړي
چې د ځان مدد پخپله خا مخا کړي
د دنيا د ګوټ ګوټ شګې مې چاڼ کړي
څه د ژوند خواږه تراخه به راله را کړي
***
اوس که ډيرڅه مې د ځان سره راوړلي
د احساس جذبې مې مړې دي غم خوړلي
د ليلې د پينزيب شرنګ نه اورم کوڼ يم
دبنګړو د شور سرونه ترې وتلي
***
سرو او شنو ته کتې نه شم ترې بيزار يم
په تير عمر اوس دهرې بلا ښکار يم
د زړګي چمن ويجاړ شو سپرلي نشته
وچ ډندر کښې د ګلونه پاتې خار يم
***
نه د مست بورا مستي نه بلبلان شته
نه چمن کښې نور څه رنګ شته نه ګلان شته
د ارمان په څلـــــي ناست وختونه ژاړم
نه ځوانئ شته ،نه خوندونه د جهان شته
de Arman Tzalai
Poet: Feroz Khan Apridi
 بېرته شاته |
