(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

د پښتو مېن ته

څـــوک واېې لاړو څوک واېې ووت لــه مـــداره ســتــورې ز ه واېـــم تــل بــــه وي ر وان پـــه خــپــلــه لاره ســـتــو ر ې هــغـــه جـــرګـو کـې را لـوې شـوې جـرګــئ نـه مـړې کـېـږي تــل بـــه ځـــلـــېـــږ ي څـــو نـــړۍ د ه بـــر قـــراره ســـتــور ې هــغـــه دخــــــپــل آر مــــا ن پــــه لــوېــــه لار ډېـــوې بــلــو ي تــل لـــه تــــورتـــم جــهل نـــفــاق نـــه ؤ بـــــېـــزاره ســتـورې د پــښــتــنـو دېرې حــجــرئ ېـــې تــل تـــودئ خــوښــېــدئ دخـنـدا ډکـه خــولــه بـــه نــاســـت ؤ تــر ســـــهــاره ســتورې ډېــر خـدمــتـونه ســتوري وکــړل لـــوې پــښــتون ولـس ته وتـــلــــئ نــه شــي د ژ ونــــدېـــو لــه قـــــــطا ره ســـــتورې ســتورې ادېب سـتورې شاعرستورې ېو ښه لــېـکـــوال ؤ ســــتـورې ســــا پوه ؤ دســــېـا ست ځـانـګړې لاره ستورې که څـوک ېې روح خــوشــالــول غواړي پښتون دې اوسي ځـکــه پـــــښـتـو بـانــدې مــــېــن ؤ خـدمـتګاره ســـتـورې


بېرته شاته