(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
د پښتو مېن ته
څـــوک واېې لاړو څوک واېې ووت لــه مـــداره ســتــورې
ز ه واېـــم تــل بــــه وي ر وان پـــه خــپــلــه لاره ســـتــو ر ې
هــغـــه جـــرګـو کـې را لـوې شـوې جـرګــئ نـه مـړې کـېـږي
تــل بـــه ځـــلـــېـــږ ي څـــو نـــړۍ د ه بـــر قـــراره ســـتــور ې
هــغـــه دخــــــپــل آر مــــا ن پــــه لــوېــــه لار ډېـــوې بــلــو ي
تــل لـــه تــــورتـــم جــهل نـــفــاق نـــه ؤ بـــــېـــزاره ســتـورې
د پــښــتــنـو دېرې حــجــرئ ېـــې تــل تـــودئ خــوښــېــدئ
دخـنـدا ډکـه خــولــه بـــه نــاســـت ؤ تــر ســـــهــاره ســتورې
ډېــر خـدمــتـونه ســتوري وکــړل لـــوې پــښــتون ولـس ته
وتـــلــــئ نــه شــي د ژ ونــــدېـــو لــه قـــــــطا ره ســـــتورې
ســتورې ادېب سـتورې شاعرستورې ېو ښه لــېـکـــوال ؤ
ســــتـورې ســــا پوه ؤ دســــېـا ست ځـانـګړې لاره ستورې
که څـوک ېې روح خــوشــالــول غواړي پښتون دې اوسي
ځـکــه پـــــښـتـو بـانــدې مــــېــن ؤ خـدمـتګاره ســـتـورې
 بېرته شاته |
