(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
راځه راځه
راځه راځه هغه زړه دېره لا ړنګه نه ده
د لاش سرونو ته مې شناخته فى الحال دنګه نه ده
خير دى غربت مې لا غيرت را څملولى نه دى
هر څه په نياز دي د ازل برخه مې تنګه نه ده
په دسترخوان كې پلاوونه لرم خو
ستا په راتلو مې ګونجه ټنډه نه ده
دلته به واورې پښتنو نه د پښتو خبرې
كيسه شروع ده بيانېږي نوره ځنډه نه ده
فقط ميرويس او ملالۍ يې ګورته ورسول
هغه ژوندۍ د شملو مور ده پښتو شنډه نه ده
دا د كوپړو په سر څرخېږي پل يې نه درېږي
څه د وربشو او جوارو د وړو ژرنده نه ده
د پښتو دومره مانا يوه ژبه كې هم نشته دى
چې مخامخ يې سر وهې د فرېب كنده نه ده
خوږمن خو ځكه زه كوټوال يم چې پښتون ويده دى
د غليم دام رانه چاپېر دى دا ملنډه نه ده
 بېرته شاته |
