Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
د پـــښـتــو په ژبــه
بېرته شاته
(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)
راشـــــه دا زړه مـــې مـــطــــمــــیـــن د کــــاســـــــو پـــــه ژبــــه
هــېــڅ اعــتــبـــار مـې پــاتـــې نـــه شـــو د تـــوبـــو پـــه ژبــــه
د خــنــجــرونــو ژبــې ګــونـګـې ئې پـه مـــخ کـــې شـــولـــې
حـــاســـدان ځـکــه مـعـــــــتــرض دی د لـــیــــمـــو پــــه ژبــــه
د خــیال هـوسۍ مې ګوری مری قحط سالی شــوه دیـــدن
ډېــــره مـــې وکــــــړه تـــســــــــلـــی ئـــې د ورشـــو پـــــه ژبــــه
ددې دوران پــــــه ادیــــرو کـــې پـــه دې ســـتـــرګـــو ځـــلـــه
دا مــــړی چــــیـــرتـــه کـــې پـــوهـــېـــږی د ډیــــوو پــــه ژبـــه
زړه د شــــبـــنـــم تـــرې بــــوږنــــېـــدلـــی دی قـــرار نه مومی
دا څــــه خــــــبـــره وه چــــــا وکـــړه د خــــــولـــــــو پـــــــه ژبـــــه
پـــه ســـبــزه زاره ویـــنـــا هـــم پـــوهـــیـــږو بـــیـــا ولـــې نــــو
څــــه رنـــګ ګـــلـــــونـــه رانــــه غــــواړی د اغـــزو پـــه ژبــــه
مـــونـــږه اور خـــوښـــی یـــو ســکــون د زلــفو نه شو زغمی
دا ســـېــوری څــــه راتـــه لـــګـــیـــا دی د غـــرمـــو پـــه ژبـــه
زما د ژونـــد پـــه ژبــــه پــوې نـــه شـــولـــه اوس څــــه کـــوم
کــــه مـــې پـــوهـــیـــږی ځـــنـکـــدن کــې د سلګــیــو په ژبـه
د غــزل شـــونـــډې « ګرانه » وچـــاودې پـــه ډیـــرو خـــوږو
لـــږې پـــرې مــالـــګـــې د وړوو مــــه د پـــښـــتـــو پـــه ژبـــه
Ikramullah Gran
بېرته شاته
بېرته شاته