Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
غـنـم لـو
(آزاده منظومه)
نن چې غنم لو ېږي،د غنم لو موســم دی
ما ته یـــــادېږي هغه تېروختونه
د کوچنیتوب تنکي ـ تنکي یادونه
- ما به په سرد درمند
د نقره یي وږو له پاسه
د لمرګرمواو زري وړانګو کې
درمې کــولې د قـــفس له پـاره
-پدې موسم کې به چـغکو زېږول بچوڼـي
اودمینا بــچي به لوړ چنارنه ما کوزول
څومره په خوند به مې سا تل دا دې درمو کپس کې
وه دروازه یې د درمو کله ګردۍ ــ کله چارکونجه ښکلې
ښکلی چیوس به دې بچو کوه زماپه وړانـــدې
نازک،نـــــازکه یې ژیړـ ژیړ خاره ګـــي ...
چی رپول به یې تنکي وزرونه ښکلي ـ ښکلي
لکه د دوه مینو زړونه د دیدن په وخــــت کې
زه پوهیدم چی تـــلوسې یې پارېدلي د خوراک له پاره
مابه په خوله کې ورکولې کچۍ...
اخ ! د ژوندون هـــــغه خواږه یادونـــــه
هاغه سپېڅلې مینې هغه لومړي وختونه
٭ ٭ ٭
نن هم غنم لو ېږي ، دغنم لوموسم دی
نه درمند ځای او نه غوبـــلونه شته دي
نه له ژوندون څخه خونـدونه شتــه دي
هلته وو درمند او غوبلونه کیدل
ؤبــه حشــراوديــدنـــونه کــېدل
هلته د کلي ټول غـــــوایی ، به تاویدل په درمنــد
د جایجایې خواکې به تـلـل د زنځیر خپور په شکل
هلته به سیوري دنیالګیو لاندې ګرم شمال خوږ لګـېده
مـــــــوږبه د سیــــن ســــړو اوبو نه مــــنګــوټي ډکول
سړواوبوکې به مینځل موږ زردآلــــــو او تـــوتان ...
او وار په وار به موغوبل تا وا ؤ
زموږ د بلبلې او مینا بچــــوبه ،
د جایجایي په شا ډوپۍ وهلې .
٭ ٭ ٭
نن چی غنم لو ېږي،،دغنم لـوموسـم دی؟!
دلته تریــــشل په خوله کې وږي نېسي
لکه نهارښامار یې ځان ته کاږي
نه شته ، غوبل ، نه درمندونه وینم
نه د ژوندون څخه خونـــدونه وینم
احساس بوډا- بوډا دی
اوس د چغکو په ځای ،
راته چغـیږي ګلالي ماشومان
ژیړې زبېښلې څېرې شونډې رپۍ !
له ما نه غواړي دانې،داسې دانې چې کالوري ولري
خو زه یې تش ور ډکومه ګیډه
هغه هم کله ـ کله
زه یې د سترګــــــو آینــوکی ناهـــیلۍ وینمه
لکه دمات زړه په آینو کې له نفرت نه لیکې
د سیوري خوند نشته ،
ـ اوبه ترخې ـ ترخې دي
اخ ! د ژوندون هغه خواږه یادونه :
اوړی را اوړی می په زړه یوازې
اوړی را اوړی می په زړه یوازې
شینه ـ کابل
پوهنیار دگروال ظــفـرخـان "اهـتمام"
دنظامی عالی کالـج استاد