(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

غزل

تصویردې ماجوړکړی په لېموکې

مخ پټ مه ګرزه یاره په کوڅوکې

تا مخ پټاوه ټيټه شوې ګودرته

ما لوڅ مخ ولیدلې په اوبو کې 

ته مه وارخطا کېږه پټ به درشم

را وبه وزمه ورو ورو په سپېدو کې 

ته ولې بد ګمان شوې سنګین دله

نه سکایپه کې څوک وینم نه خوبوکې 

ما زړه لا له پخوا قصاب ته ورکړ

پېیلی یې د وریځوپه چړو کې 

په خوله مې لاس نیولی پښېمان نه یم

خوږه مینه دې پالم په یادوکې 

هغسې لېونی یم چې لیدم دې

هغسې درپسې ژاړم سلګو کې 

بسمله خدای ته وګوره نوربس کړه

وعده مې ده درځم په ترګمو کې

تصویردې ماجوړکړی په لېموکې

مخ پټ مه ګرزه یاره په کوڅوکې


بېرته شاته