Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
باچاخان ته شکایت
[19.May.2016 - 23:09]لکه مستی چې د شراب نه ووځی
لکه معنې چې د کتاب نه ووځی
ستا د وجود نه ساه ختل داسې دی
لکه غورځنګ چې د دریاب نه ووځی
د باچا خان روح ته جنت کښې وایه
د پښتنو په کور کښې جنګ کیږی
اوس دې د ګل د تخم خوی بدل دې
ستا د سپرلی خاوره کښې بنګ کیږی
د شیشم باغ اونو کښې جالې نشته
او ستا زیارت کښې مینجور نه کینی
په تاؤده زمکه ورختل ګران دی
اوس په کابل کښې پیښور نه کینی
د پښتنو بابا ته دا ووایه
د مارګلې کرښې دې ورانې ښکاری
چې چا به ستا په تاریخ فخر کوو
هغوی ته ستا خبرې ګرانې ښکاری
د ابدالی تُوره چا پټه کړله
د پښتنو د سر پټکی ورک دې
مُلا د خدائې په نامه پوزې پریکړې
د ملالۍ نه میخکې ورک دې
چې خاموشۍ ئې ماتولې د وخت
هغې میګونو خلو کښې شور چپ شو
د اباسین د غورځنګونو بهیر
لکه د ستړی په لاهورچپ شو
اسلام آباد راله رانجه پورې کړی
خو په سرونو راله خاورې نولی
ماله خپل نوم د شناخت نه راکوی
په تاریخونو راله خاورې نولی
ستا د وطن غرونه د زاڼو ډک شو
ستا د سُورسترګې شهباز سترګې ګل شوې
ستا په زمرو پرکالی داسې زور شوه
ټولې ستانې دې د پردې غوبل شوې
د سر دریاب چپې دې غریو نیولې
د ناګمان د ارمان مخ شین شو
د هشنغر خاوره دې زوز ټوکوی
د صوابۍ د مردان مخ شین شو
د پښتنو سیاست نوې دې اوس
د دوړو ډک دې زوړ تصویر پروت دی
ستا د کابل نه تر خیبره پورې
د پښتنو څټ ته زنځیر پروت دې
ستا د لوئې کټ نه غریبان پاڅیدل
ستا په حجره کښې نوابان ډیر شول
ستا د ښاغلو نه خپل نیت هیر دی
ستا په جومات کښې امامان ډیر شول
زما بابا ته ښه ریښتیا وایه
ستا د څادر نه څوک زونډی پریکوی
ستا د وطن غربت په دې پټوی
ستا د زلمو نه څټوکی پریکوی
د انقلاب رهنما کور اوده شو
انقلابیانو ځان له مخ تور کړو
د نظرېې د سبقونو اُستاذ
په کتابونو باندې بل اور کړو
زما شاعره خپل بابا ته وایه
ستا د پښتون نه بګیلې جوړ شو
د پښتونخوا د وظیفې باوجود
ستا د یو خان نه کشمیرې جوړ شو
ستا د لوئې ښار د سرماېې دلالان
ستا د ناموس د پګړۍ ول پرانیزی
ستا د تاریخ ستا د تحریک وارثان
ستا د کاله تړلې غل پرانیزی
د اکوړی میدان له سوړ نه دی
لکه خوشحال به باچاخان یادوی
د هشنغر جاګیر به نه غواړی خو
هریو پښتون فخرافغان یادوی
د مچ د جیل خټک هم ستا پشان شو
لکه لاله په زړه کښې داغ ګرځوی
ستا د خاطره چپ دی هیڅ نه وائی
اوس هم جولې کښې ولی باغ ګرځوی
ستا د دومې نه بل ملنګ پاڅیدو
د پښتو زوړ کچکول دی بیا خالی شو
د پښتنو رباب دې بیا مات شو
یو نر غریب مئین دې بیا سوالی شو
د بیټ نیکه دعا دې بیا ښیره شوه
لښکر لښکر پښتانه بیا مات شو
د بیلتانه خواسړې ډیرې وشوې
ټبر ټبر پښتانه بیا مات شو
نورالبشرنوید