د پښتنو دیني مذهبي عالمانو ؟

هی د پښتنو دیني مذهبي عالمانو تاسی ولی پټوی د اسلام واقعت
ولی د طالیبانو داعیش د ظلمونو سیتمونو نارواو باندی نه وایی نعلت
د طالیبانو او داعیش له لاسه سومره بی ګناه پښتانه ووژل شول
دیني مذهبي عالمانو تاسی ولی ورته پټه خوله پټی سترګی یاست
دا طالیبان چی د بی ګناه خلکه منز کې بمونه الوځوي تاسی ولی بد نه
په وایی نه غندی نه کنزا ورته کوۍ ځانونه مو غلي نیولي کوۍ منافقت
دیني مذهبي عالمانو د قران او هدیس په کوم ایت کې راغلي چی په جوامت
کې بم والوځوه روزي مسلمان ووژنه په ښځو تیزاب وشینده داسو اسلامیت
دیني مذهبي عالمانو ستاسو چوپتیا غليتوپ بی ترفي په د سختو شراحیتو کې
لویه عظيمه ګناه ده چی کوۍ یی خدای درنه خپه دی دا ستاسو دی لوی هماقت
بی علمه بی تعليمه خوار غريب پښتانه څه پوهيږې د طاليب او داعیش په چل او ول
طاليب او داعیش دواړه د شیطان په رواني عسبي ناروغیو اخته سوي هم دا دی هقیقت
هي دیني مذهبي عالمانو ولی کوۍ مکاري له خدای سره چل فریب دا مه هیروۍ
جهانم دوزخ جوړ سوی لپاره د دیني مذهبي عالمانو دا دی د ذبيح الله نصيحت
 
 د غرب سوسیا خورو ؟
پښتنو شاعرانو لیکوالانو سیاتمدارانو ولی له طالیبه ډاریږۍ پټوی حقیقت
په غرب کې سوسیال خورو شاعرانو لیکوالانو ولی کوی یوترفه قضاوت
د طالیبانو له لاسه سومره بی ګناه پښتانه په شهادت ورسیدل سومره پښتانه
بی کوره دربدره خوار او ځار شول تاسی ولی نه افشا کوۍ د دوۍ اسلیت
هی په غرب کې سوسیال خورو شاعرانو لیکوالانو مونږ ولیدل چی طالیبانو
د کمفیټر او اینګلسي ژبې زده کونکي یی په دار وزړول په ډیر زړورتیا جورت
تاسی ولی په زغرده په جورت نیوکې نه په کوې نه غندی ولی مه غوګونه
کاڼه کوی سترګی مو پټوی تر سو به تاسی هم داسی کوۍ غفلت او منافقت
په غرب کې سوسیال خورو شاعرانو لیکوالانو دا طالیبان چی هر وخت د
بی ګناه خلکو منز کې بمونه الوزه وي تاسی ولی څه نه وای ورته چوپ یاست 
نه کومه نیوکه په کوۍ نی غندی نه کومه په زغرده کنزا ورته کوۍ داسو انسانیت
ستاسو هم دغه ته نیغ ناست یی چی پاکستان مداخله کوي ټول وخت مو هم دغه بی
ځایه خبرو کې تیر کړ نور د بی غورۍ له غوبه راویښ شی دا دی د ذبيح الله نصيحت
   
 جهانم دوزخ د چا لپاره دی ؟  
جهانم دوزخ جوړ سوی لپاره د دین مذهب عالمانو ته دا دی حقیقت
هی د دین مذهب عالمانو ولی ډاریږی له دیموکراتانو پټوی واقیعت
تاسی د دین مذهب عالمان ولی چوپ پټه خوله ړانده یاست د دیموکراتانو
ګناهونو بیشرمیو بی ځیایه ازادیو ته هیڅ څه نه وایی ولی کوۍ منافقت
هیا عیسا موسا بودا محمد که اوس ژوندي وی هم داسی به غلي پاتی ول
د هغوی وختو کې هم داسی موشریکین منافقین کفار ول کاوویی رزالت
عیسا موسا بودا محمد یی مخ کې ودریل په زغرده په جورت تاسی ولی
د پیغمبرانو اسخوابو کارونو عمل کړنو وصیحت نصیحت نه نه اخی عبرت
هی د دین مذهب عالمانو د تاسی له بی غوري له غليتوب له وجی ماشومان
ځوانان په ډیرو بدو غلتو نارواوو عمالو بوخته دي ورنه هیر دی خدای اخیرت
اوسني ماشومان ځوانان دین مذهب خدای نه پیژني دا ټول د دین مذهب عالمانو
د چوپتیا بی غوري له لاسه تاسی ولی له دیموکراتانو ډاریږی پټوی د دین مذهب اسلیت
د دین مذهب عالمانو ستاسو دا بی ترفي دی هماقت ڼني انسانان له وحشي حیواناتو بتر
ژوند کوي ذبیح الله ورته ووایه بی دینه بی مذحبه  بی ایمانه  بی خدایه ژوند ته وایی انسانیت

انسانه
شُکر وباسه ته یی د لوی خدای اشرفول مخلوقات انسانه
درکړی یی عقل حوش فکر ته یی چیښتن د دیانت انسانه 
له ټولو مخلوقاتو نه خدای په تا ډیر رحم ترحم برکت کړی
هر څه ستا تابعه دي خدای پیدا کړی یی په ډیر عیزت انسانه
ته ولی د شیطان په لمسون د خدای له امر نه سرکشي کوي ګناه 
بی شرمیو نارواوو بی ځایه ازادیو ته ښه وایی داشو انسانیت انسانه
د خدای دین مذهب تقوا فرهیز کاري ستا په ګټه دی ته ولی د پیسو
د شیطان د ازادیو لپاره خدای هر څه هیروی داشو ستا شرافت انسانه
ای د هیندوانو بودایانو یهودانو عیسویانو ملایانو تاسی ولی په کونجو کې
پټ یاست هیڅ څه نه وایی ستا سی چوپتیا پټه خوله غلیتوب دی حماقت انسانه
دیموکراتانو تاسی د شیطان په رواني روهي عسبي ناروغیو اخته سوي یی ولی
دین مذهب خدای نه منې لیږ مرږ قبر دریاد کړۍ لاس واخلۍ له د غفلت انسانه
ولی مو مکتب کې ماشومانو ته د خدای دین مذهب ذدکړې نه ورزدکوۍ دیموکراتانو څوک 
چی د خدای دین مذهب په لاره روان وي بد ناروا غلت کارونو نه کوي هیڅ وخت انسانه
تاسو یو د دین مذهب عالیم راوښیی چی دۍ شرابي چرسي  پوډري قمارباز زناکار بچباز وي یا 
نور بد غلت نادروسته کارونه کوي نورهر څه کوۍ خوښه مو خپله دا د ذبیح الله دی نصیحت انسانه

 انسانه
خدای سره کوه په زړه کې له اخلاس مینه محبت انسانه
چی ژوند دی په خوشحالو تیر شي هم دا دی واقعت انسانه
که غواړی له شیطان او شیطاني وسوسو چورتو فکرو اندیښنو 
عسبي رواني روهي  ناروغیو  خلاص سی تل کوه عبادت انسانه
ډیر ځان د دپاني دنیا په عیش نوش لیزت پیسو دولت مه اموخته کوه
خدای دین مذهب دعا عبادت ته هم کله نا کله پیداکو وخت انسانه
کله نا کله د هیدیرې خواته ورځه حلته مړي وګوره څنګه ارام پراته 
دي چه روح دی شي قراره ارام چی درپیاد شي مرګ اخیرت انسانه 
فریض کاره با تقوا با ایمانه انسان تل خوښ وي حي چاته یی زړر نه 
رسيږي هر وخت د خیر کارونه کوي دا د ذبيح الله دی نصیحت انسانه

 
سفر جدا جدا دی
انسانانو منزل دی ټولو یو دی خو سفر جدا جدا دی
خاورو ته یو رقم سپارل کیږۍ خو قبر جدا جدا دی
دنیاته خالي لاس راغلي یی بیرته دنیانه خالي لاس ځۍ 
څوک وړاندی څوک وروسته د مرګ تقدیر جدا جدا دی
هر څوک د مرګ په سفروان دی په ژوند کې خواږه ملګري
وي یورځ نه یورځ سری جداکیږي خو د مرګ لار جدا جدا دی
له چا پاتی شي ښه له چا پاتي شي بد یادونه په اسمان کې ټولې
ارواح بیرته سره یوځای کیږي خو د بدن لپاره غار جدا جدا دی
ډیر د دنیا په عیش نوش پیسو مه مینیږی هر څه درنه پاتکیږي
دا د ذبیح الله نصیت دی یوه رځ مرې د مرګ خبر جدا جدا دی
  
متن ؛ د وطن سترګې تاسوته په اومید دي ماشومانو ؟
د معلیم خبرو ته ښه سم غوږ ده هم دا د دی وخت ځوان ماشومه
د مکتب درسونه کتابونه ښه سحي زدکړه په دیقت ځوان ماشومه
مکتب ووایه چی یو عالم وښیار باتجروبه باسمره مومین ښه سم
نیک سالحه انسان درنه جوړ شي مکتب دی کیلي د بخت ځوان ماشومه
هم دا د وخت دی چانس له لاسه مه ورکوه سونه د چی له وسه کیږي مکتب 
زدکړه وکړه له هم دی لارې وټاکه اینده د ژوند عستقامت ځوان ماشومه
بیا چی ومر درباندی تیر شي ارمان به کوي بیا به تل سخت له درده ډک 
شاقه کارونه کوې مه ورکوه له لاسه ڼن دا چانس دا فرست ځوان ماشومه
تاسو ماشومانو ته تل د وطن سترګی په اومید دی تاسی باید د علم تعلیم له 
لاری د وطن هر مشکیل حل کړۍ دا د ذبیح الله دی نصیحت ځوان ماشومه
 
 ماشومان د اینده رڼا دي ؟

مونږه مشومان د وطن دبد بختیو حلاکت د تورو تیرو رڼا یو
د وطن راتلونکۍ زمونږ په لاس کې دی آومید دی د سبا یو 
په علم تعلیم د وطن اینده ټاکو هر جنجال مشکیل به یی حل
کړو خیانت او ریشوت له وطنه ورکوو مخالف د چور او غلا یو
شپه او ورځ بوخته یو درسونه وایو چی اینده مو شي روښانه د وطن
سیالي برابروو له دنیا سره چی د وطن نوم مو روښانه شي په دنیا 
هم دا مونږ ماشومان یو چی اینده کې وظیفې کسب کار راته ایتظاردی 
باید ښه سمه زده کړه وکړه د مور او پلار راته دي سترګی تمه تمنا
په ځمکه باندی ماشومان د الله ګلان دي کله چی ماشوما د الله عبادت 
کوي د الله په سوڼډو موسکا راشي دا دی د ذبیح الله نصیحت په ریښتیا

 کابل جانه
په وینو رنګ شوی قوربان قوربان کابل جانه
ظالمان د ناهقه ژړوینه ارمان ارمان کابل جانه
لا د دوښمنانو زړه درباندی یخ نه دی نه دی پیریږدي
له ګلو ښکلی له ګلو ښایسته جانان جانان کابل جانه
منم د دنیا ډیر ښارونه ښکلي دي خو ته د خړوغرو 
منز کې پروت یی لکه جنت نیشان کابل جانه
خلک پاريس لندن نیوارک سنګاپور دوبۍ یادوي خو پیدا 
به نه شي ستا خړپړ د ماذيګر بیروبار په جهان کابل جانه
خدای د ټولو مساپرو په خیر دیدن درسره وشي 
زه ذبیح الله در پسی شوم لیونی فریشان کابل جانه

 د مسافرو په یاد

چیری به یی خوندی د دیدن ارمان کوينه الله
مسافر مه وژني خاونده
د مسافرو مړي ډیر بی قدره وينه 
هر څوک وي تی ازاد کړې د حجران له بنده
هي څوک په رزا له وطنه نه ځي د غریبۍ د نوم
ورک شي ټول مسافر راولی وطن ته سر بیلنده
زما خیالي جانان هم مسافر د بل وطن دی
خدای خبر اوس به چیری ګرځي لالوانده 
زه یی چی اورم رنضور زړګی می په ټکور شي
د شاعر ذبيح الله شعرونه ډک دي له پنده

 توری تیرې خلکه ؟ 
چیری می وی لری په بیابان وغورځوی خلکه
ما دي لیدلي د حجران توری تیری خلکه 
مه می خښه وی خلکه مه می لمبوی خلکه
نه غواړم ووینم د قبریستان توری تیری خلکه
زه به مرور له دی پاني دنیا نه ځمه
تل راسره مل وه د دنیا خبګیان توری تیری خلکه
بل قیات ته هجت نشته چی وی وینم 
ما لیدلی د مسافرۍ قیامت د جهان توری تیری خلکه
زه ذبیح الله په لحد کې به نارې کړم له دنیا مرور راغلی یم
هر وخت په مخ می وې ارمان توری تیرې خلکه

 د جانان کلی

اوس ور رالږوي دا کلی 
خوند نه راکوي بی له اشنا کلی
کوم یاد به د له زړه باسمه 
خړ پړ دی جانانه بی له تا کلی
نښی نیښانی دی ډیری پاتی شوی
بی تا توره تیاره دی په ما کلی
قیصمته خوار شی څه کانې د وکړی
اوس د کلی راته جوړ شوی لکه د بلا کلی
ذبیح الله خیالي جانان می د خړو خاورو
بندیوان شو نور پریږدم دا تالا والا کلی

 
 جانان نه راځي
ما ګل ورته ساتلی جانان نه راځي
ریبار می ورلیګلی جانان نه راځي
د ښایست یی میثال نه شته زړه یی رانه وړی
له ګلونو ښکلی جانان نه راځي
خدای په فیرست جوړکړی ډیر نازنین دی
هغه نازولی جانان نه راځي
خدای خبر په څه حال کې به وي 
چی چا دی غولولی جانان نه راځي
خدایه دا د مینی کیسه سومره وږده شوه
ذبیح الله هغه بل وطن ته تللی جانان نه راځي

 په ژبه ګونګی شی یار
ولی می اخلی د زړه اظار
په ژبه ګونګی شی یار
ډیر ناز نخری کوی په ما
زړګی د شي غار غار
ولی می په هغه دغه غولوی
په زړه سوری سوری شی بیمار
په سترګو ړوند په غوګو کوڼ شی
دا ښیرا درته کومه بار بار
ذبیح الله ولی می ناحقه زوروې
شپه شو هڅی په جنګ ګیلو کې سحار

 دا بیګنۍ عجیبه شپه وه
دا بیګنۍ عجیبه شپه وه
د ستورو او سپږمۍ سره داوه وه
کله به ورک شول کله به ښکاره شول
سپږمۍ له وورو لاندی خپه خپه وه
مامی چی د خپل زړګي ته سر ورټیټ کړ
ویلی جانان د رانه غی ڼن یی درسره وعده وه
په زړه می ډیر څه وو چی ورته ووایم ما په ډیر مینه ځان
درته جوړ کړی وو ته رانغلی بس هم دغه مه یوه ګیله وه
ذ بیح الله ما څه ګڼلی ته څه راوختلی 
ستا تر متلبه د دوه ورځو یارانه وه
   

 د پښتو هیانه ډکه وه
ڼن می یوه نجلۍ ولیده د پښتو هیانه ډکه وه
زړه یی رانه ویوړ ښایست کې سمه ملایکه وه 
غل پلی شرمیندوکه غوندی د دیوال خواته ولاړه
وه له سپین مخ یی تجلی کولی ښکلا نه ډکه پکه وه
ډیر ور ته زیر شوم هیڅ نوقص می پکې پیدا نه کړ
ته به وایی چی چا په لاس جوړه کړی ښایسته نانزکه وه
ذبيح الله خدای پیدا کړی یو عجیب شان ته مخلوق ده شش کلیمې
په وویلی چی نظر یی نه کړم په ځان کې سپکه مکه چابکه وه

  
 څلوريځه
لکه ګل به درته پاڼی پاڼی شمه وه جانانه راشه
ځان به ښایسته درته جوړ کړمه وه ګرانه راشه
خدای دی جدایي مه راباندی وینه کنه مړه به شمه 
ځان لیونی کړه د لیونو چا نیولي مخې وه قدردانه راشه

 
 لکه ګل ښکاری دی
په سپین کفن کې لکه ګل ښکاری دی
په زلکدن کې لکه ګل ښکاری دی
دا خړ پړ قبر می کله په تا فیرضو شي
په قبرستان کې لکه ګل ښکاری دی
 
ویناوال او ليکوال
ذبيح الله شريفي