Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
دوبی(أوړی)
[22.Nov.2017 - 18:22]دوبی(أوړی)
کـه وایـم مـه راځـه اِې( دوبې) ستا لـیـدل نغواړو
ســتا پـه ګــرمَـیـودې شـنـېلیوپــخــــــېـدل نغواړو
لـلمِي واوربـشې کــه تــه موږلـره سـا تـلی نـشې
پرېـده چې وچ شي ترد ښـمن یې رسـیدل نغواړو
اسمان تـه وایـه چې پـه تاکې بـاران نـه اوره وي
ورانـو(ویــالـو) کـې دســېـلـونـوبـهـــېـدل نغواړو
ورېځـوتـه وایـه لمن ټوله کړي امریکا ته درومي
نـوردې بـاران پـــه ځـای دویـنـوڅڅـېـدل نغواړو
دهیواد ټول ګلان اهـاړکړَهْ چې ښکلا ورکه کړي
ښایست دې خـپل وطن تـربـل چاځاریـدل نغواړو
بـورا د لمرپـه وړانـګو ووسـوزه وَه مړیې پرېـده
دمـړوډ ېــووپـــه سـوي تــاریـې تـاوېــدل نغواړو
لارۍ اوروکې دې تورخم لاروکې تورلوګیْ کړه
دې یــرغــمـلـو پــه غـوښــتـویې چـلـیـدل نغواړو
پـه توروشپوپـه توروورېځوکې سپوږمۍ رڼـاکړه
پـه شنه اسمان کې ستا دې سـتوروځلـیدل نغواړو
ستاپـه غـرموکې تـرأجـل لانــدې بـه مـنډې وهـو
نـرم نـسیـم کې دغـلام ږونـــد خـوځـیـدل نغواړو
پـه سـپـېـرو دښتوکې بـه ستا ګرمۍ پـه ځان وُمَنو
زړه کې ږړا په خوله مـا ڼـۍ کې خندېدل نغواړو
تـه راتـه ګـورې ستادې تـوت پـه پـا ڼـوځان پټوو
بـس ده دادومـره بـې پـتـي ډېــرلـوڅـېـدل نغواړو
مَـه وُچَـه وَه زموږ دسـیـندونـواوبـه موږتـږي یـو
لامبـوځـن نـه یـو پــه څـپـوکـې ډوبــېـدل نغواړو
کـېږدَی زړې شولې کورونـه مو ناتو وران کړلو
سـوريُـوتـه نـاست دېــدېـوالـونـونــړیــدل نغواړو
پُښې ولاسونه موبې موخوجګړوټول رامات کړل
پـــرېــده چـې مـړه شـوپـه ارام ولاړیــدل نغواړو
تـاکې ګـرمي تاکې خواري راته ویـاړنـه ښکاري
تـــاســرلــوړۍ زمـوږ لــیـد لـي ټــیټــېدل نغواړو
ورځــه دښمن ت