Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
انساني جوهر
[10.Feb.2020 - 15:27]انساني جوهر
یـوه ورځ پاچا، وزیر سره خـې
پلار خبر یېړه رایې
ویل : زلمی وم پلار بــه تل راتـه ویل
چې ته نــه بــه شې سړی ، تل وه رټل
اوس خو دا دی پاچا شوی یم نامداریم
ې پلار مې وای ژوندی په اقتداریم
ې وای ژوندی په دا جهان
اوس بــه وای پــه خپل خبرې پښیمان
اوس پاچا یم اقتدار مې شته شهرت هم
هم می زر شته هم جایداد لرم عزت هم
ــې وزیـر وویل : علی شانه
دا ارمان بــه دې پــوره شي مهربانه
پلار دېې اوسیږي
دې زوړ شوی د راتلو وس یېیږي
درباریانو سره لاړ شه پلار تــ
وزیران ځان سره بــوزه نور ښاغلي
پلار چې وګوري دا تاج د ستا په سر
درباریان هم پــه تعظیم یې د پسر
چی بیا وګ
شي به پوه چې اوس پاچا دی با عزت
شې پیښمانه بیا بــه واخلي خپل خبر
بیا بــه ووایي سړی شوې اوس پسر
شوه پاچا تــه د وزیــر خبره غوره
شو راضي د خپل وزیــر پدې خبره
درباریان یېېړل حاضر
یېړ صادر
پاچا سپور په قوی اسپ شو معلومدار
زین د زرو نعــل د زرو ښــه بیدار
دیی لښیان راتله تر شا
ټــول ولس یې اقتدار پــه تماشا
ګړۍ چېې شو
څنګ ته قرارګاه په جوړیدو شو
امر یېړلو سپاهیانو ته پاچاه
لاړ شئ راولئ یې پلار تر قرارګاه
سپاهیان په منډه لاړ
په زحمت یې زوړ
پلار چې ولیده خپل زوی په اسپ دی سپور
دیې دی ولاړ ورته بې زور
بیا پاچا وویل پلارته په دا شان
زمان تا ویل : سړی به نشم هیڅ
دادی زور لرم هم زر شته، اقتدار
ها خبر دې بیرته واخله ګرانه پلار
تا به تل راته ویل نه سړییږې
اوس پاچا یم حقیقت دییږې
پلار ویل چېې پاچاهي شه
ې مقتدرهم د شاهي شه
ې پرې زه لرم اسرار
چې ته نه به شې سړی وای
ړی واې ته راغلی به وې
د زوړ پلار او د ځوانی د وختو لور ته
ته د اسپ په سر یې سپور درته ولاړ یم
اوس لا هم ځانله سړی وایی نامدار یم
د خپل پلار پښو ته پریوت علیشان
ویل: چې پلاره تا رښړی وینا ده
انسانییا ده
ویل : بښنه درنه غواړم ګرانه پلاره
اوس دېړم سړیتوب په اصلي لاره
پلار یې ونی
ډیر په اخلاص
انسانیت د سړي زیب دی هم جوهر دی
انسانیت نه په پیسو دی نه په زر دی
سمیع الدین افغاني