Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
پښتو ورځ
[28.May.2020 - 07:35]پـښـتو کـوم، پـښــتو پــالــم پـــښــتـون ځــلــمـی یـمـه زه
د پــښــتــو ســر خــپــل زاروم د قـــام بــــچــی یــــــــمــه زه
د آزادۍ او خــپــلــــواکـــــۍ نـــــشــه پــه ســــر کـــې لـــرم
د غــــرو لـــــمــنــو کـــــې اوســــېـــــږم غــرنــــی یـــــمــه زه
د اتـــفــاق او ورورولــــۍ تــــخــــم مــــالـــــت کــــې کـــرم
وږمــــه د ســــــولـــې خــــپــرومــه پـــســرلــــی یــــمــــه زه
پــښـتـنې مــور پۍ یو کې ځــواک د قــربـانــۍ راکــــړی
د قـــــام وطــــن او د پــښــــتـو نـــه ســپــیـلـــنــی یـــمـه زه
پـښـتو ده مینه، چـې د مـیـني ســتـوری تل ځلانــد وي
خـدمـــت د مــیـنــي بــــه کــوم چـې څــو ژونــــدی یـمـه زه
چې هم تهذیب دی هم خوږه د ګړیدو ژبه ده
ملګرو غوږ شی دا زموږ خپله پښتو ژبه ده
دفن ښکلا ده د هنر په ګلدرو کې اوسي
دروح غذا ده د سندرو او نغمو ژبه ده
ویـــښ شــه ،رابــېدار شـــه، وخـت دې بیا د امتحان دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
بې د پــښتو ژبـې نه، ســیا سـی پـیـژ نـد دی ګـــران دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
پــا څـــــیــږه ، پـا څــیــږه د حــــالا تـــــو رنـــــګ بــد ل کــړه
دې ډ ول حالا تـــو کــې ،خــــو سخـت زمونـــږ ګــزران دی
ویـــښ شــه ،رابــېدار شـــه، وخـت دې بیا د امتحان دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
خـپل پـیژ نــد سـمبا ل کـه، پـه پـــښتو او پــښتونـوالـي
بــې له خپل پــيـژ نـد نـه ، پــیـژنـد لـی څــوک جــهان دی
ویـــښ شــه ،رابــېدار شـــه، وخـت دې بیا د امتحان دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
بــرخه د پـــښتــو چـې خــوري، لـیکل پـه پــښتو نـه کـوي
لـــری لــــه مــقــــا م کـړه ،کـــه وزیـــر او کــــه ســلـطا ن دی
ویـــښ شــه ،رابــېدار شـــه، وخـت دې بیا د امتحان دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
ســــــتـوری وائـــــي ،قــــا م چـــې کــــلـــه ژبــه رســولــی ده
وتــــی پــه قـــا مــونــو د د نــیــا کــې نــــــوم نـــشــان دی
ویـــښ شــه ،رابــېدار شـــه، وخـت دې بیا د امتحان دی ـ ای پــــــښـتـــون ځــــلـــمیه
پـښـتو کـوم، پـښــتو پــالــم پـــښــتـون ځــلــمـی یـمـه زه
د پــښــتــو ســر خــپــل زاروم د قـــام بــــچــی یــــــــمــه زه
د آزادۍ او خــپــلــــواکـــــۍ نـــــشــه پــه ســــر کـــې لـــرم
د غــــرو لـــــمــنــو کـــــې اوســــېـــــږم غــرنــــی یـــــمــه زه
د اتـــفــاق او ورورولــــۍ تــــخــــم مــــالـــــت کــــې کـــرم
وږمــــه د ســــــولـــې خــــپــرومــه پـــســرلــــی یــــمــــه زه
پــښـتـنې مــور پۍ یو کې ځــواک د قــربـانــۍ راکــــړی
د قـــــام وطــــن او د پــښــــتـو نـــه ســپــیـلـــنــی یـــمـه زه
پـښـتو ده مینه، چـې د مـیـني
بېرته شاته