(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

څلورېځې

[07.Nov.2020 - 16:23]

زما یو لړ شعرونه چې وار په واره او په خپل وخت د پنځه ویشت کلنو را په دې خوا د ځوانانو او ماشومانو په مجلو کې خپاره شوي. سید عبدالله نادر

 

سمسور به دا وطن شي ، په زیار او په زحمت

آباد به دا وطـــــن شي ، په کــــــار او په همت

په مټو د ځـــــــوانانو ، په تدبیر د عــالمـــــانو

جوړیږي ، له ډاګــــونو ، ویرانو څــخه جنت

«««««««««««««««««««««««««««

نړۍ په مخ تیــاره شـــــوه، له خـــــــــــــپله جهالته

تر قیـــــــامته به ویښ نه شو ، لــه خـــوبه د غفلته

کاروان له مخي تللی ، مونږ لاس تر زنۍ ناست یو

لـــه پاڼـــــي د تاریخ څــخه ورکیږي ، زمونږ پتــه

«««««««««««««««««««««««««««««

زړه ضمیر می معرفت کې کړې ، روښانه

چي مشکل می شي ، په علم باندی ، آسانه

روح او تن می ، جهالت کې په عذاب شو

د خــلاصـــــون لاره ده ، تا سره رحمانه

««««««««««««««««««««««««««

چي احســـــــاس کړو، درد غم واړه تمام

قـــافلـي د بشـــــــــریت ته شـــــو ، امام

چي یکسان مو ،احساس او همدردی شي

بصیرت او علــــم ، دواړه کــــــاندو عام

«««««««««««««««««««««««««

نه پوهیږمه،وږمی د کـــــوم چمن راځي

خوشبویي ورسره نغښتی، د وطن راځي

معـــطره ده صــــحرا،  په عطرو باندی

که د مشــــکو رایحه نن ، له ختن راځي

««««««««««««««««««««««««

 

««««««««««««««««««««««««

نیمو شپو کې چي بشر په حال غمجن ، وي

بـی قراره،په بستر کـــې ،اند یښـــــمند وي

د بشـــر په درد و غـــم کې ، تل کــــړیږي

هغه څـــوک چـــي په عالم کې، دردمن وي

««««««««««««««««««««««««««««

لاره د حل ، په نفسونو حــا کمــــــــــــــــیت دی

راوتل لـــه حـــرص و تمـــی ، په همـــــــت دی

حرص و تمی غلامۍ کې ،که څوک ژوند کړي

ژوندون نــه دی ، و مردانــــو ته ذلـــــــــت دی

««««««««««««««««««««««««««««««

چي ځان ستي کړي ، په انګار کومه دی

یو خود ګذره ، فدا کـــار کــــومــــه دی

ټول دي غـــلام د غــــــــلامانو په طور

چي وي آزاد ، په خپل اختیار کــومه دی

«««««««««««««««««««««««

د زمري له کـــــــامه کـاږو ، آزادي

د چــــا نه منو منت ، او غــــــلامی

خو ددي همت ، هیڅــکله پیدا نه شو

چي تر لاسه کړو له نفســه خپلواکې

««««««««««««««««««««««

مونږ به هلـــه کړو اصــــــلاح خپل ځانونه

چي وژغورو کیني څـــخه، خــــــپل زړونه

دومره علم او معرفت ، ځان ته حاصل کړو

چي احســــاس کړو ، د تمــــام عالم دردونه

«««««««««««««««««««««««««

راځـئ چی په خپل نفس وکړو غورځنګ

د هوی او د هوس نه شـــــــو په ، څنـګ

امیـــــدونه ، آرما نـــونه چـــي مو یو دي

نو به څه له په خپل مینځ کې کوو، جنګ

«««««««««««««««««««««««««««

سره غونډ شئ ، متــحد شئ،چي جوړه شي ټولنه

ملي وحدت له پاره ، ورکــړئ ، ټولـــــــو ته بلنه

خدای رسول د پاره بس کړئ ،  مشرانو،رهبرانو

نفـــــاق او دکـــــیني ، اورو ته مــــه وهي ، لمنه

««««««««««««««««««««««««««««««

راځئ چي یوه جـــوړه کــــــړو ټولنه

چي د علــم او د عرفان وکړي ، پالنه

یو تر بله د ورورۍ لاســـونه ورکړو

په همت د خپل ، فرهنګ وکړو ساتنه

««««««««««««««««««««««««

څوک چي وغواړي چي وکاندی خدمت

دي وطن ته په اخــــــــلاص او صداقت

ښه به دا وي ، چي تر ټولـــــو نه دمخه

ځان کې وروزی ، احساس د مسوولیت

««««««««««««««««««««««««««

سره غونډ شئ ، متــحد شئ،دغه کار د شهامت دی

په نفاق کې اوسیدل خو، بی ننــګي ده، جها لت دی

که په خپل مینځ کې یو موټۍ شئ ،رښتینو وطنوالو

دغه لاره د نجــــــــات ده ، ښه تدبیر د سیاست دی

««««««««««««««««««««««««««««

راځئ خـلکو ، له دي حالت نه وځئ

تورو تیـارو د جهــــــــا لت نه وځئ

تر څو به سیــــــــځئ، دنفاق په لمبو

ددي بـــلا ، او دي آفـــت نه ، وځـئ

«««««««««««««««««««««««

 

«««««««««««««««««««««««

بشر په ستـوروکې ، د نــوی ژوند امکان لټوی

د امیــدونو آرمــانـــونو، لــوی جهـــان لټــــوي

زمونږه خلک  ورک دي ، په تیارو کې د جهل

چي په تیــارو د جهــــالت کې ، خپل ځان لټوي

««««««««««««««««««««««««««

چي پیدا می شــــو ، بشر سره الفت

اوس یي ګالم ، په غمونو کې محنت

د عــالم غــمونه ، واخــلي په خپل سر

هغه څوک چي شي ، سمبال په بېرته شاته