(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر

الوت

[23.Dec.2020 - 15:16]

ښاغلی اباسین یوسفزی

الوت - مخ ۶۶

.

هر څوک زما غوندې ساده نه وي چې زیار وباسي

خلک پښتو مښتو په تندر ولي، کار وباسي

.

دا استحصال دی د پردو، که بې حسي ده زموږ

څه چل خو شته دی چې توبې مو هر سالار وباسي

.

دوی هر منزل ته په لنډو د رسېدو قایل دي

پښتانه ځکه په سمسور پټي کې لار وباسي

.

د داسې باغ به اخر څوک وي چې پالنه وکړي

چې ترې مالیار پخپله بوټي مېوه دار وباسي

.

دا چې په ځای د محبت په زر او زور پسې ځي

د وخت د پوزې نه به څوک دغه مهار وباسي

.

سکڼیه وروره، د شین سترګي په پښو مه پرېووځه

لالا اېټم هرې غوټۍ نه د کوکنار وباسي

.

چې به درخو د پښتونخوا ورته بلۍ ساتله

آدم لګیا دی د رباب نه هغه تار وباسي

.

محموده چېرته یې، لږ راشه ننداره خو وکړه

ایاز دې ګوره تېرې کریکې په بازار وباسي

.

یقین مې نه شي که بل څوک دغه معیار ومومي

چې خپل وطن له کومه وینه قلمکار وباسي

.

یاران خو پرېږده، دښمنان یې هم په ځان مین کړه

ستا اباسین خلک په دې جرم له ښار وباسي

.

.

زیار = کوشش، هڅه، خواري

استحصال = د چا حق وهنه، د حق نه سترګې پټونه 

سمسور = ۱) تر وتازه، غوړېدلی ۲) پوخ، رسېدلی ۳) اباد

مهار = ۱) د اوښ پېزوان ۲) واګه، زمام، جلو، جلب، عنان

سکڼ = ښکلی توربخن

(راټولونه ممتاز خان)


بېرته شاته