Adab au Hunar / شعر، ادب او هنر
پښتون نه ګیله
[23.Apr.2024 - 06:32]د پښتون نه ګیله او د مغول سره فتنه
د خوشال بابا کلیات
مخ - ۱۶۷
.
بیا له کومه را پیدا شو دا بهار
چې په لوري یې ملک کړ یو ګلزار
.
ارغوان دي، ضمیران، سوسن، ریحان دي
یاسمن دي، نسترن، نرګس، ګلنار
.
د پسرلي ګلونه ډېر په هر هر رنګ شته
ولې سره لاله دي، لا په کښې اوڅار؟
.
جونه، موټي موټي ګل ږدي، په ګرېوان کښې
د ځوانانو ګلدستې دي په دستار
.
مغني په چغانه، لیندۍ کېږده
په نغمو، په پردو، وغواړه هر تار
.
ساقي راشه ډکې ډکې پیالې راکړه
چې د میو په مستۍ شم سرشار
.
پښتنو زلمیو بیا لاسونه سره کړه
لکه باز منګولې سرې کا، په خپل ښکار
.
سپینې تورې یې ګلګونې کړې، په وینو
په اهاړ کښې، شګفته شو لاله زار
.
ایمل خان، دریا خان، دواړه مرګ یې مه وای
هېڅ تقصیر دواړو ونکړ، وار په وار
.
د خیبر دره یې سره کړله، په وینو
په کړپه یې هم روان کړ دندوکار
.
تر کړپې، تر باجوړه، سمې غرونه
په لړزه، په زلزله شول، په بار بار
.
په هغه لوري چې کېږي پنځم کال دی
هره ورځ د سپینو تورو خرپهار
.
چې په دا لوري، زه راغلم، حبطه شوم
زه مردار یم، که دا خلک دي مردار؟
.
په لښکر لښکر، نارې شوم ورته ستړی
دا کاڼه راته نه مهېرګ وایي، نه ځار
.
چې احوال د یوسفزیو رامالوم شو
لواغر، و ما ته ښه وه، نه دمغار
.
د خټکو سپي، بهتر تر یوسفزیو
که خټک دي هم په خوی تر سپي بېکار
.
درست پښتون، له کندهاره تر اټکه
سره یو د ننګ په کار، پټ او اشکار
.
ګوره څو جنګونه وشول، په هر لوري
ولې هېڅ د یوسفزیو نشته عار
.
اول جنګ د لوړې شا، د تاترو وهٔ
چې څلوېښت زره مغول شول، تار په تار
.
خویندې لوڼه یې په بند د پښتنو شوې
اس، اوښان، هاتیان، اولجه قطار قطار
.
دویم جنګ، میر حسیني، په دوابه کښې
چې یې وټکېده سر لکه د مار
.
بیا له پسه، د نوښار د کوټ جنګ وه
چې مې وکېښ تر مغولو خپل خومار
.
بیا له پسه، جسونت سېنګ، شجاعت خان و
چې ایمل یې ګنداب ویوست د مار
.
شپږم جنګ، مکرم خان، شمشیر خان، دواړه
چې ایمل یې کړل په خاپښ کښې، تار په تار
.
چې زما په یاد دي، لوی جنګونه دا دي
د هلکو په هر لوري نشته شمار
بېرته شاته